CAMBODIA

- នេះជាគម្រោងធានារ៉ាប់រងឬការទទួលគ្រប់គ្រង ដែលក្នុងនោះពលករបរទេសត្រូវបានទាមទារឱ្យរៀបចំទទួលនិងប្រើសេវាកម្មក្នុងគោលបំណងការពារពួកគេពីការក្លាយជាជនអន្ដោប្រវេសន៍ខុសច្បាប់ ដោយជម្រុញឱ្យមានការចាកចេញរបស់ពួកគេពីសាធារណរដ្ឋកូរ៉េ មុនពេលផុតកំណត់ រយៈពេលស្នាក់នៅដែលបានអនុញ្ញាតរបស់ពួកគេ និងចេញថ្លៃចំណាយដែលមានការធានាសម្រាប់ការវិលត្រឡប់ទៅប្រទេសកំណើតវិញ។

- ពលករបរទេសទាំងអស់ដែលមានទិដ្ឋាការប្រភេទការងារមិនមានវិជ្ជាជីវៈ (E-9) ឬទិដ្ឋាការប្រភេទទស្សនកិច្ចការងារ (H-2) ដែលជួលបម្រើការងារនៅសាធារណរដ្ឋកូរ៉េ ត្រូវរៀបចំទទួលនិងប្រើសេវាកម្មផែនការធានារ៉ាប់រងលើការចំណាយសម្រាប់ការវិលត្រឡប់ទៅវិញ (មាត្រា 15 (1) នៃច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម)។

- ពលករបរទេសត្រូវចាប់ផ្តើមរៀបចំទទួលនិងប្រើសេវាកម្មផែនការធានារ៉ាប់រងលើការចំណាយសម្រាប់ការវិលត្រឡប់ទៅវិញជាដើម ក្នុងរយៈពេល 3 ខែ ដោយគិតចាប់ពីកាលបរិច្ឆេទមានប្រសិទ្ធភាពលើកិច្ចព្រមព្រៀងការងាររបស់ខ្លួន (មាត្រា 22 (1) នៃសេចក្តីសម្រេចអនុវត្តច្បាប់ការងារពលករបរទេស ជាដើម) ។

- ពលករបរទេសត្រូវបង់បុព្វលាភរ៉ាប់រងជាចំនួនប្រាក់សរុប ឬការទូទាត់ប្រាក់ជា 3 ភាគដោយ អាស្រ័យលើប្រទេសរបស់ខ្លួនដូចខាងក្រោម (មាត្រា 22(1)-1 និង 22(3) នៃ សេចក្តីសម្រេចអនុវត្តច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម និងចំនួនទឹកប្រាក់ដែលបានបង់ដោយប្រទេសសម្រាប់ការធានារ៉ាប់រង និងត្រឹស្តដែលបានរចនាឡើងដើម្បីរ៉ាប់រងថ្លៃចំណាយនៃការវិលត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញរបស់ពលករបរទេស)។

- នៅក្នុងករណីណាមួយក្នុងចំណោមករណីខាងក្រោមនេះ ពលករបរទេសអាចស្នើសុំការទូទាត់ប្រាក់សរុបពីអត្ថប្រយោជន៍ធានារ៉ាប់រង លើការចំណាយសម្រាប់ការវិលត្រឡប់ទៅវិញជាដើម (មាត្រា 22 (2) នៃសេចក្តីសម្រេចអនុវត្តច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម)៖

- នៅពេលទទួលសំណើសម្រាប់ការទូទាត់ប្រាក់សរុបពីអត្ថប្រយោជន៍ធានារ៉ាប់រងលើការចំណាយសម្រាប់ការវិលត្រឡប់ទៅវិញជាដើមនោះ ប្រតិបត្តិករនៃគម្រោងអាជីវកម្ម ត្រូវបង់ប្រាក់ធានារ៉ាប់រងដែលមានចំនួនប្រាក់សរុប បន្ទាប់ពីការបញ្ជាក់ដោយ ប្រធានមន្ទីរ ប្រធានការិយាល័យ ឬ ប្រធានសាខា ដូចជាថាតើពលករបរទេសដែលពាក់ព័ន្ធ បានចាកចេញពីសាធារណរដ្ឋកូរ៉េហើយឬនៅ (មាត្រា 22 (1) -3 នៃសេចក្តីសម្រេចអនុវត្តច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម) ។

- ការទាមទារសម្រាប់អត្ថប្រយោជន៍ធានារ៉ាប់រងដូចជាថ្លៃចំណាយត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញរបស់ពលករបរទេស ត្រូវអនុវត្តក្នុងរយៈពេល 3 ឆ្នាំ គិតចាប់កាលបរិច្ឆេទដែលបុព្វហេតុកើតឡើងសម្រាប់ការទូទាត់។ ប្រសិនបើមិនបានធ្វើការទាមទារក្នុងរយៈពេល 3 ឆ្នាំទេ នោះរយៈពេលនៃបញ្ជានឹងផុតកំណត់ហើយប្រាក់ធានារ៉ាប់រងដែលផុតកំណត់នោះនឹងត្រូវផ្ទេរទៅសេវាកម្មអភិវឌ្ឍធនធានមនុស្សនៃប្រទេសកូរ៉េ(មាត្រា 13(4) និង 15(3) នៃច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម)។

- ពលករបរទេសដែលមិនមានការរៀបចំទទួលនិងប្រើសេវាកម្មធានារ៉ាប់រងលើការចំណាយសម្រាប់ការវិលត្រឡប់ទៅវិញជាដើម ត្រូវកំណត់ការពិន័យជាប្រាក់ចំពោះការធ្វេសប្រហែសKRW 800,000 (មាត្រា 32 (1)-6 នៃច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម និងតារាងភ្ជាប់ កថាខណ្ឌរង 4 នៃ Enforcement Decree.សេចក្តីសម្រេចអនុវត្តរបស់ខ្លួន)។

- ពលករបរទេសត្រូវតែរៀបចំទទួលនិងប្រើសេវាកម្មធានារ៉ាប់រងគ្រោះថ្នាក់ដែលជាកាតព្វកិច្ចខានមិនបាន ដើម្បីចេញថ្លៃចំណាយលើហានិភ័យដែលមិនមែនជាជំងឺ ការស្លាប់ដែលបណ្តាលមកពីការងារជាដើម។ ពួកគេត្រូវតែរៀបចំទទួលនិងប្រើសេវាកម្មធានារ៉ាប់រងគ្រោះថ្នាក់ ដោយមិនគិតថាតើនិយោជករបស់ពួកគេ រៀបចំទទួលនិងប្រើសេវាកម្មធានារ៉ាប់រងសំណងគ្រោះថ្នាក់ឧស្សាហកម្មឬអត់ឡើយ។

- ពលករបរទេសទាំងអស់ដែលមានទិដ្ឋាការប្រភេទការងារមិនមានវិជ្ជាជីវៈ (E-9) ឬទិដ្ឋាការប្រភេទទស្សនកិច្ចការងារ (H-2) ដែលជួលបម្រើការងារនៅសាធារណរដ្ឋកូរ៉េ ត្រូវរៀបចំទទួលនិងប្រើសេវាកម្មផែនការធានារ៉ាប់រងគ្រោះថ្នាក់ (មាត្រា 23 (2) នៃច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម និងមាត្រា 28 (1) នៃសេចក្តីសម្រេចអនុវត្តច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម)។

- ពលករបរទេសត្រូវតែរៀបចំទទួលនិងប្រើសេវាកម្មផែនការធានារ៉ាប់រងនៅក្នុងរយៈពេល 15 ថ្ងៃ ដោយគិតចាប់ពីកាលបរិច្ឆេទមានប្រសិទ្ធភាពលើកិច្ចព្រមព្រៀងការងាររបស់ពលករបរទេស (មាត្រា 28 (2) នៃសេចក្តីសម្រេចអនុវត្តច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម) ។

- ការបង់ប្រាក់ធានារ៉ាប់រងប្រែប្រួលទៅតាមអាយុ ភេទ និងរយៈពេលនៃការចេញថ្លៃរបស់ពលករបរទេស។

- ប្រសិនបើពលករបរទេសម្នាក់ស្លាប់ ឬកើតជំងឺនោះ ពលករបរទេសឬក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្លួនដែលមានអ្នកណាស្លាប់ឬដែលមានកើតជំងឺ អាចទាមទារសំណងអត្ថប្រយោជន៍ធានារ៉ាប់រងគ្រោះថ្នាក់ដែលតម្រូវឱ្យបង់ជាបន្ទាន់ពីក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រង (មាត្រា 28 (2) -2 នៃសេចក្តីសម្រេចអនុវត្តច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម) ។

- ពលករបរទេសណាដែលមិនរៀបចំទទួលនិងប្រើសេវាធានារ៉ាប់រងគ្រោះថ្នាក់ ត្រូវកំណត់ពិន័យជាប្រាក់រហូតដល់ KRW 5 លានវ៉ុន (មាត្រា 30-2 នៃច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម)។

- នៅពលអ្នកមានធានារ៉ាប់រងដែលបានបំពេញការបម្រើសេវាកម្មបន្តដែលមានរយៈពេល 1 ឆ្នាំ ឬច្រើនជាងនេះ ដែលចាកចេញសាធារណៈ រដ្ឋ កូរ៉េ (មិនរាប់បញ្ចូលការចាកចេញបណ្តោះអាសន្ន) មរណភាពឬឋានៈស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្នរបស់ខ្លួន ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរនោះ ចំនួនទឹកប្រាក់ដែលបានកើនឡើង អាចទាមទារជាចំនួនសរុប (អត្ថបទសំខាន់ៗនៃមាត្រា 21 (2) -2 នៃសេចក្តីសម្រេច អនុវត្តច្បាប់ការងារពលករបរទេសជាដើម) ។

- ការទូទាត់ប្រាក់សរុបដែលស្ថិតក្រោមការធានារ៉ាប់រង និងទំនុកចិត្តនៃការកំណត់ចាកចេញ ទៅក្រៅប្រទេស បង្ហាញចំនួនទឹកប្រាក់បុព្វលាភធានារ៉ាប់រងដែលបានកើនឡើង ដែលបង់ដោយនិយោជកជារៀងរាល់ខែ។ ប្រសិនបើការទូទាត់ប្រាក់សរុបនៃការធានារ៉ាប់រងលើការធានាចាកចេញដំណើរទៅក្រៅប្រទេសជាដើម មានចំនួនតិចជាងចំនួនបង់ប្រាក់ខែចូលនិវត្តន៍នោះ បន្ទាប់មកនិយោជកត្រូវបង់ប្រាក់ចំពោះភាពខុសគ្នានេះជូនពលករបរទេសក្នុងករណីមានទំនងការងារត្រូវបានបញ្ចប់ ឬប្រភេទស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្នរបស់គាត់ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ (មាត្រា 21 (3) នៃសេចក្តីសម្រេចអនុវត្តច្បាប់ការងារពលករបរទេស)។

- ការទូទាត់ប្រាក់ក្រោមការធានាចាកចេញដំណើរទៅក្រៅប្រទេសជាដើម ត្រូវធ្វើឡើងក្នុងរយៈពេល 14 ថ្ងៃ ដោយគិតចាប់ពីថ្ងៃនៃការចាកចេញដំណើរទៅក្រៅប្រទេសរបស់អ្នកធានារ៉ាប់រងពីប្រទេសកូរ៉េ; ឬពីថ្ងៃដែលបានទាមទារសំណងក្នុងករណីប្រភេទនៃការស្នាក់នៅត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ មរណភាព ជាដើម; នៅក្នុងករណីដែលបានទាមទារសំណង បន្ទាប់ពីការចាកចេញដំណើរទៅក្រៅប្រទេសរបស់អ្នកធានារ៉ាប់រង (មាត្រា 13 (3) នៃច្បាប់ស្តីពីការងារពលករបរទេស)។

- ប្រសិនបើការកើតមានឡើងប្រាក់ឈ្នួលហួសពេលកំណត់សងណាមួយនៅស្ថាប័នជំនួញ ឬកន្លែងធ្វើការ (i) ដែលមិនត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយច្បាប់ស្តីពីការធានាបណ្តឹងទាមទារប្រាក់ឈ្នួល ឬ (ii) មានពលករអចិន្ត្រៃយ៍តិចជាង 300 នាក់ [ដោយមិនរាប់បញ្ចូលអង្គភាពមួយនៅក្នុងឧស្សាហកម្មសំណង់ ដែលជួលពលករបរទេសដែលមានទិដ្ឋាការប្រភេទទស្សនកិច្ចការងារ (H-2)] នោះ ពលករបរទេសដែលពាក់ព័ន្ធ ដំបូងត្រូវរាយការណ៍អំពីអង្គហេតុបែបនេះ ជូនទៅផ្នែកត្រួតពិនិត្យកម្លាំងពលកម្មនិងការងារ និងការគ្រប់គ្រងការងារប្រចាំតំបន់ ឬមជ្ឈមណ្ឌលការងារដែលស្ថិតក្រោមក្រសួងការងារនិងកម្លាំងពលកម្ម។ ប្រសិនបើមានអត្ថិភាពនៃប្រាក់ឈ្នួលហួសពេលកំណត់សងបែបនេះ ត្រូវបានបញ្ជាក់នោះ ពលករបរទេសអាចស្នើសុំសេវាអភិវឌ្ឍធនធានមនុស្សនៃប្រទេសកូរ៉េ ដើម្បីបង់ប្រាក់អត្ថប្រយោជន៍ធានារ៉ាប់រង។

-ប្រសិនបើចំនួនប្រាក់នៃប្រាក់ឈ្នួលហួសពេលកំណត់សង ដែលអាចបង់បានដោយនិយោជកមានហួសពីការកំណត់អត្ថប្រយោជន៍ដែលបានធារ៉ាប់រងនោះ ពលករបរទេសត្រូវមានសិទ្ធិទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលហួសពេលកំណត់សងរហូតដល់ចំនួនកំណត់នេះ។ ដោយសារប្រាក់ឈ្នួលហួសពេលកំណត់សងនៅសេសសល់នោះ ពលករបរទេសត្រូវតែធ្វើសំណើសុំទូទាត់ប្រាក់ដោយផ្ទាល់ទៅនិយោជក ឬធ្វើការស្នើសុំទៅផ្នែក ត្រួតពិនិត្យកម្លាំងពលកម្ម នៃក្រសួងការងារនិងកម្លាំងពលកម្ម។