ការស្រុះស្រួល និងការទូទាត់សំណង
គោលបំណងនៃការស្រុះស្រួល និងការទូទាត់សំណង
- ប្រសិនបើកូនបំណុលដោយមានការយល់ព្រមពីម្ចាស់បំណុល ដែលបានធ្វើឡើងតាមទង្វើនៃការអនុវត្ដផ្សេងៗគ្នាពីការជំនួសសម្រាប់គោលបំណងដើមមួយនោះ ទង្វើបែបនេះត្រូវបានចាត់ទុកថា ជាការអនុវត្ដដែលមានសុពលភាព។ (មាត្រា 466 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
·ឧទាហរណ៍កូនបំណុលដែលបានខ្ចីប្រាក់ KRW 5,000,000 វ៉ុន ដោយមានការយល់ព្រមពីម្ចាស់បំណុល អាចផ្តល់ជូនម្ចាស់បំណុលនូវចិញ្ចៀនពេជ្រមួយវង់សម្រាប់ការដាក់ជំនួសបំណុល។
តម្រូវការទាមទារសម្រាប់ការស្រុះស្រួល និងការទូទាត់សំណង
- ត្រូវតែមានកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងភាគីនានា ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការស្រុះស្រួល និងការទូទាត់សំណង។
- ត្រូវមានបំណុល ដែលស្ថិតនៅ។
- វតែមានកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងភាគីនានា ដែលពាក់ព័ន្ធថាតើការអនុវត្ត គឺជាការជំនួសគោលបំណងតាមប្រភពដើមមួយឬទេ។
·តម្លៃជំនួសនេះ អាចមិនចាំបាច់មានដូចគ្នាឡើយ ដោយសារថាមានគោលបំណងតាមប្រភពដើមមួយ។
·ដូច្នោះហើយកូនបំណុលដែលជំពាក់ KRW 5,000,000 វ៉ុន យល់ព្រមជាមួយម្ចាស់បំណុល ដើម្បីផ្តល់ជូនចិញ្ចៀនពេជ្រមួយវង់ដែលមានតម្លៃ KRW 4,000,000 វ៉ុន តាមការស្រុះស្រួល និងការទូទាត់សំណង។
- សកម្មភាពអនុវត្តតាមការស្រុះស្រួល និងការទូទាត់សំណង ត្រូវបានធ្វើឡើងជាក់ស្តែងដោយកូនបំណុល
ប្រសិទ្ធភាពនៃការស្រុះស្រួល និងការទូទាត់សំណង
- ប្រសិនបើសកម្មភាពអនុវត្តតាមការស្រុះស្រួល និងការទូទាត់សំណង ត្រូវបានធ្វើឡើងដោយកូនបំណុលនោះ សកម្មភាពបែបនេះនឹងមានប្រសិទ្ធភាពដូចគ្នាទៅនឹងការទូទាត់សំណង។ (មាត្រា 466 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
- ដូច្នេះកាតព្វកិច្ចបំណុល ត្រូវសងផ្តាច់ចាប់តាំងពីពេលនោះ។
ការទាមទារទូទាត់ប្រាក់
គោលបំណងនៃការទាមទារទូទាត់ប្រាក់
- “ការទាមទារទូទាត់ប្រាក់” អាចកើតឡើងនៅទីណាដែលបុគ្គលពីរនាក់ ត្រូវបានបង្គាប់ឱ្យគោរពគ្នាទៅវិញទៅមកតាមរយៈកាតព្វកិច្ចបំណុលដែលមានកម្មវត្ថុរបស់ពួកគេ ដែលមានប្រភេទដូចគ្នា។ ដោយមានការរៀបចំការទាមទារទូទាត់ប្រាក់នោះ វិសាលភាពនៃចំនួនទឹកប្រាក់ដែលត្រូវគ្នាទៅនឹងសំណងរបស់ខ្លួន ត្រូវបានទូទាត់បំណុលនៅក្នុងពេលដូចគ្នាផងដែរ។
· ឧទាហរណ៍ប្រសិនបើកូនបំណុលម្នាក់ ដែលបានខ្ចីពីម្ចាស់បំណុល KRW 1,000,000 វ៉ុន ប៉ុន្តែម្ចាស់បំណុលបានជំពាក់កូនបំណុល KRW 500,000 វ៉ុន រួចហើយនោះ កាតព្វកិច្ចបំណុល KRW 500,000 វ៉ុន អាចត្រូវបានទូទាត់បំណុលនៅពេលដែលកូនបំណុលប្រកាសការទាមទារទូទាត់ប្រាក់។
តម្រូវការទាមទារចំពោះការទាមទារទូទាត់ប្រាក់
- ប្រសិនបើបុគ្គលពីរនាក់ ត្រូវបានបង្គាប់ឱ្យគោរពតាមគ្នាដោយកាតព្វកិច្ចបំណុលដែលមានកម្មវត្ថុរបស់ពួកគេ ដែលមានប្រភេទដូចគ្នា និងកាតព្វកិច្ចបំណុលណាមួយនៃកាតព្វកិច្ចបំណុលទាំងពីរបានដល់ពេលកំណត់សងនោះ អ្នកជំពាក់បំណុលអាចធ្វើការទាមទារទូទាត់ប្រាក់ទៅតាមចំនួនទឹកប្រាក់ដែលត្រូវគ្នាទៅនឹងចំណុលរបស់ខ្លួន៖ ប្រសិនបើការណ៍នេះមិនអនុវត្តដោយហេតុតែបំណុលនេះ មិនអនុញ្ញាតឱ្យដូច្នេះ។ (មាត្រា 492-(1) នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
- ប្រសិនបើភាគីម្នាក់បានប្រកាសពីគោលបំណងចំពោះការជំទាស់នោះ ការទាមទារទូទាត់ប្រាក់មិនត្រូវបានធ្វើដោយផ្អែកលើគោលបំណងបែបនេះ។ ទោះជាយ៉ាងណា ការប្រកាសពីគោលបំណងបែបនេះ មិនអាចត្រូវបានកំណត់ដូច្នេះ ចំពោះភាគីទីបី ដែលមានសកម្មភាពដោយត្រឹមត្រូវឡើយ។ (មាត្រា 492-(2) នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
វិធីសាស្រ្តនៃការទាមទារទូទាត់ប្រាក់
- ការទាមទារទូទាត់ប្រាក់ ត្រូវមានប្រសិទ្ធភាពតាមមធ្យោបាយនៃការប្រកាសពីគោលបំណងទៅភាគីទីបីផ្សេងទៀត។ គ្មានលក្ខខណ្ឌអាចត្រូវបានភ្ជាប់ ឬពេលវេលាមួយដែលត្រូវបានកំណត់ចំពោះការប្រកាសពីគោលបំណងបែបនេះឡើយ។ (មាត្រា 493-1 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
- ចំពោះករណីបណ្តឹងទាមទារសំណងដែលរារាំងពេលវេលា ដែលនឹងត្រូវបានគេធ្វើការទាមទារទូទាត់ប្រាក់ មុនការរារាំងពេលវេលានេះ បណ្តឹងទាមទារសំណងបែបនេះអាចត្រូវបានទាមទារទូទាត់ប្រាក់ដោយម្ចាស់បំណុល។ (មាត្រា 495 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
ការហាមប្រាមចំពោះការទាមទារទូទាត់ប្រាក់
- នៅពេលកាតព្វកិច្ចបំណុលបានកើតឡើងពីអំពើខុសច្បាប់ដោយចេតនានោះ កូនបំណុលមិនអាចទទួលប្រយោជន៍ខ្លួនឯងពីការទាមទារទូទាត់ប្រាក់ដោយផ្អែកលើម្ចាស់បំណុលឡើយ។ (មាត្រា 496 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
- ប្រសិនបើបណ្តឹងទាមទារសំណងដែលមានភ្ជាប់ឯកសារណាមួយ មិនអាចមានប្រសិទ្ធភាពនោះ កូនបំណុលមិនអាចកំណត់ឡើងដោយផ្អែកលើម្ចាស់បំណុល ចំពោះការការពារណាមួយពីការទាមទារទូទាត់ប្រាក់ឡើយ។ (មាត្រា 497 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
- អ្នកជំពាក់បំណុលទីបីដែលស្ថិតក្រោមការបង្គាប់បញ្ជាតាមបណ្តឹងរឹបទ្រព្យពីតតិយជន មិនអាចកំណត់ឡើងដោយផ្អែកលើម្ចាស់បំណុលដែលការការពារពីការទាមទារទូទាត់ប្រាក់ណាមួយឡើយ។ (មាត្រា 498 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
ប្រសិទ្ធភាពនៃការទាមទារទូទាត់ប្រាក់
- ការប្រកាសពីគោលបំណងសម្រាប់ការទាមទារទូទាត់ប្រាក់ ត្រូវបានចាត់ទុកថា ដើម្បីសងផ្តាច់កាតព្វកិច្ចបំណុលទៅតាមចំនួនទឹកប្រាក់ដូចគ្នា នៅពេលបំណុលនីមួយៗមានសិទ្ធិស្របច្បាប់សម្រាប់ការទាមទារទូទាត់ប្រាក់។ (មាត្រា 493-(2) នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
ការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មី
គោលបំណងនៃការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មី
- "ការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មី" មានន័យថាជាកិច្ចព្រមព្រៀងដោយមានចំណុចសំខាន់ៗអំពីបំណុល ត្រូវបានកែតម្រូវដើម្បីសងផ្តាច់ទៅតាមបំណុលរបស់កូនបំណុលដើម។
· ឧទាហរណ៍ប្រសិនបើម្ចាស់បំណុលចាត់ទុកថាកូនបំណុលមិនអាចមានលទ្ធភាពធ្វើការទូទាត់សំណងទេ ម្ចាស់បំណុលអាចស្នើសុំផ្លាស់ប្តូរកូនបំណុលទៅឱ្យភាគីទីបីណាមួយទៅតាមកិច្ចសន្យាដើម តាមរយៈការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មី។ ដូចគ្នានេះផងដែរម្ចាស់បំណុលដែលស្ថិតក្រោមកិច្ចសន្យាដើម អាចត្រូវបានគេផ្លាស់ប្តូរទៅឱ្យភាគីទីបីណាមួយ តាមរយៈការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មី។
តម្រូវការទាមទារចំពោះការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មី។
- ត្រូវមានបំណុលដើម្បីសងផ្តាច់។
- កាតព្វកិច្ចបំណុលថ្មីនឹងកើតឡើងពីការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មី។
· ប្រសិនបើកាតព្វកិច្ចបំណុលថ្មីដែលកើតឡើងពីការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មីមិនមានស្ថិតនៅទេឬត្រូវបានជៀសវាងដោយសារមូលហេតុនៃការរំលោភបំពានច្បាប់ដែលបណ្តាលមកពីបុព្វហេតុរបស់ខ្លួនឬស្ថានភាពខាងលុយកាក់ណាមួយដែលក្នុងនោះភាគីនានាមិនបានដឹងនោះកាតព្វកិច្ចបំណុលដើមមិនត្រូវបានសងផ្តាច់ឡើយ។ (មាត្រា 504 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
- កូនបំណុល ម្ចាស់បំណុល ឬសេចក្ដីលម្អិតនៃកាតព្វកិច្ច ត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរដោយការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មី។
· ការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មីដោយការផ្លាស់ប្តូរកូនបំណុល អាចមានប្រសិទ្ធភាពតាមកិច្ចសន្យារវាងម្ចាស់បំណុល និងកូនបំណុលថ្មី។ ទោះជាយ៉ាងណា វានឹងមិនមានប៉ះពាល់ចំពោះគោលបំណងរបស់កូនបំណុលដើមឡើយ។ (មាត្រា 501 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
· ការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មីដោយការផ្លាស់ប្តូរម្ចាស់បំណុលមិនអាចត្រូវបានកំណត់ឡើងចំពោះបុគ្គលទីបីឡើយលុះត្រាតែត្រូវបានធ្វើតាមឯកសារដែលមានកាលបរិច្ឆេទកំណត់បញ្ជាក់។ (មាត្រា 502 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
ប្រសិទ្ធភាពនៃការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មី
- ប្រសិនបើភាគីបានដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងកិច្ចសន្យា ដែលមានចំណុចសំខាន់ៗអំពីសំណងត្រូវបានកែតម្រូវនោះ សំណងបែបនេះត្រូវសងផ្តាច់តាមការដាក់ជំនួសកិច្ចសន្យាថ្មី។ (មាត្រា 500 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
ការឱ្យរួចពីកាតព្វកិច្ច
តម្រូវការទាមទារ និងប្រសិទ្ធភាពពីការឱ្យរួចពីបំណុល
- ប្រសិនបើម្ចាស់បំណុលប្រកាសទៅកូនបំណុលអំពីគោលបំណងដើម្បីឱ្យរួចពីកូនបំណុលពីបំណុលនោះបំណុលបែបនេះត្រូវសងផ្តាច់។ទោះជាយ៉ាងណាការឱ្យរួចពីបំណុលមិនអាចត្រូវបានកំណត់ឡើងចំពោះបុគ្គលទីបីដែលមានការប្រាក់សមហេតុផលឡើយ។ (មាត្រា 506 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
· ឧទាហរណ៍កូនបំណុលខ្ចីបា្រក់ KRW 1,000,000 វ៉ុន ពីម្ចាស់បំណុលតាមរយៈកិច្ចព្រមព្រៀងប្រាក់កម្ចីជាសាច់ប្រាក់សម្រាប់អតិថិជន ប៉ុន្តែប្រសិនបើម្ចាស់បំណុលដែលពិចារណាថាកូនបំណុលមានការលំបាកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ដែលបង្ហាញពីគោលបំណងដើម្បីឱ្យរួចពីកូនបំណុល ពីបំណុលរបស់ខ្លួននោះ បំណុលបែបនេះត្រូវសងផ្តាច់។
ការបញ្ចូលគ្នា
តម្រូវការទាមទារ និងប្រសិទ្ធភាពនៃការបញ្ចូលគ្នា
- ប្រសិនបើបណ្តឹងទាមទារសំណង និងសំណងដែលត្រូវគ្នា បានផ្ទេរសិទ្ធិឱ្យទៅបុគ្គលម្នាក់ និងបុគ្គលម្នាក់ដដែលនោះ
·ឧទាហរណ៍ប្រសិនបើប្រពន្ធខ្ចីប្រាក់ KRW 10,000,000 វ៉ុន ពីប្តីរបស់នាង ប្ដីស្លាប់ ហើយប្រពន្ធបានក្លាយអ្នកទទួលមរតកនោះ កាតព្វកិច្ចដើម្បីបង់សង KRW 10,000,000 វ៉ុន ដែលបានជំពាក់ដោយប្រពន្ធ ត្រូវបានសងផ្តាច់ ដោយសារទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ប្តី ដើម្បីទទួលបានបំណុល ត្រូវបានទទួលមរតកទៅប្រពន្ធ។