កិច្ចព្រមព្រៀងអ្នកធានា
គោលបំណង
- "កិច្ចព្រមព្រៀងអ្នកធានា" មានន័យថាកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងម្ចាស់បំណុលនិងអ្នកធានាសម្រាប់គោលបំណងនៃសំណងមានវត្ថុដាក់បញ្ចាំធានាបំណុលរបស់បុគ្គលម្នាក់ផ្សេងទៀត។
- "កាតព្វកិច្ចអ្នកធានា" មានន័យថាកាតព្វកិច្ចជំពាក់ដោយអ្នកធានា ដែលកើតចេញពីកិច្ចព្រមព្រៀងអ្នកធានា ដែលក្នុងនោះស្ថិតក្រោមអ្នកធានា ដែលមានកាតព្វកិច្ចសងបំណុល ប្រសិនបើកូនបំណុលដើម ខកខានមិនសងបំណុល។ (មាត្រា 428-(1) នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
វិសាលភាពនៃវត្ថុដាក់បញ្ចាំធានា
- ម្ចាស់បំណុល និងអ្នកធានា អាចយល់ព្រមលើវិសាលភាពនៃវត្ថុដាក់បញ្ចាំធានា (ឧទាហរណ៍កាតព្វកិច្ចអ្នកធានា) ក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងអ្នកធានា។ ទោះជាយ៉ាងណា លុះត្រាតែមានបំណងផ្ទុយគ្នាត្រូវបានបញ្ជាក់នោះ កាតព្វកិច្ចអ្នកធានាត្រូវរួមបញ្ចូលទាំងចំនួនសរុបប្រាក់ដើមនៃបំណុល ការប្រាក់ដែលកើនឡើងលើចំនួនសរុបប្រាក់ដើម ប្រាក់សំណងការខូចខាតណាមួយដែលអាចបង់ប្រាក់បានជូនទៅម្ចាស់បំណុល និងការគិតថ្លៃឈ្នួលបន្ទាប់បន្សំណាមួយផ្សេងទៀតដែលទាក់ទងនឹងបំណុលដើម។ (មាត្រា 429-(1) ច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
·ចំពោះគោលបំណងនៃការធានាអនុវត្តកាតព្វកិច្ចអ្នកធានានោះ ម្ចាស់បំណុលនិងអ្នកធានាអាចយល់ព្រមលើប្រាក់ប៉ះប៉ូវការខូចខាតកំណត់ជាមុនតាមកិច្ចសន្យា និងប្រាក់សំណងការខូចខាតមួយផ្សេងទៀតដែលពាក់ព័ន្ធនឹងកាតព្វកិច្ចអ្នកធានា។ (មាត្រា 429-(2) ច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
តម្រូវការទាមទារចំពោះអ្នកធានា
- ប្រសិនបើកូនបំណុលមានកាតព្វកិច្ចផ្តល់ជូនអ្នកធានានោះ អ្នកធានាបែបនេះជាបុគ្គលដែលមានសមត្ថភាពពេញលេញ និងមានប្រាក់សង ដើម្បីសងបំណុល។ (មាត្រា 431-(1) ច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
- ប្រសិនបើអ្នកធានាមិនអាចសងបំណុលទេ ម្ចាស់បំណុលអាចស្នើសុំការដាក់ជំនួសអ្នកធានាបែបនេះ។ (មាត្រា 431-(2) ច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
- កូនបំណុលអាចត្រូវបានលើកលែងពីកាតព្វកិច្ចដើម្បីផ្តល់អ្នកធានាតាមរយៈការផ្ដល់ជូនវត្ថុដាក់បញ្ចាំធានាដែលសមហេតុផលផ្សេងទៀតក្នុងការជំនួស។ (មាត្រា 432 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
ប្រសិទ្ធភាពនៃការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងសំណងកូនបំណុលដើម
- ដោយមិនគិតពីមូលហេតុណាមួយនោះ កាតព្វកិច្ចអ្នកធានាត្រូវបញ្ឈប់ ប្រសិនបើបំណុលដើមបាត់បង់។
- ប្រសិនបើប្រាក់កម្ចីនេះ ត្រូវបានប្រគល់ទៅឱ្យភាគីទីបីនោះ សិទ្ធិម្ចាស់បំណុលចំពោះអ្នកធានា ត្រូវបានប្រគល់ទៅឱ្យភាគីទីបីផងដែរ។
- រយៈពេលមានកំណត់សម្រាប់បណ្តឹងជំទាស់នោះកូនបំណុលដើមត្រូវអនុវត្តនិងត្រូវមានប្រសិទ្ធភាពដែលពាក់ព័ន្ធនឹងអ្នកធានាផងដែរ។ (មាត្រា 440 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
សិទ្ធិអ្នកធានាត្រូវចេញសង
- ប្រសិនបើអ្នកធានាសងបំណុលរបស់គាត់ឬនាងនោះ គាត់ឬនាងអាចអនុវត្ត ‘សិទ្ធិចេញសង’ របស់អ្នកធានាចំពោះកូនបំណុលដើម។ (ចំណាំ៖ ‘សិទ្ធិចេញសង’ មានន័យថាសិទ្ធិទាមទារដោយបុគ្គលទាំងឡាយ ដែលបានចេញសងបំណុលក្នុងនាមជាកូនបំណុល)។
- ប្រសិនបើអ្នកធានាម្នាក់ ដែលបានក្លាយទៅជាអ្នកធានាបែបនេះ តាមការស្នើសុំរបស់កូនបំណុលដើម (តាមន័យនេះសំដៅចំពោះ “អ្នកធានាដែលផ្តល់ការទុកចិត្ត") ដែលទូទាត់សំណងដោយគ្មានការខកខានមិនសងបំណុលតាមការចំណាយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្លួននោះ អ្នកធានាបែបនេះត្រូវមានសិទ្ធិចេញសំណង។ (មាត្រា 441-(1) ច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
·ប្រសិនបើផ្នែកនៃបំណុលដើម ត្រូវបានសងផ្តាច់នោះ "អ្នកធានាដែលផ្តល់ការទុកចិត្ត" នឹងមានសិទ្ធិចេញសងទៅតាមវិសាលភាពណាមួយ។
·វិសាលភាពនៃសិទ្ធិអ្នកធានាដែលផ្តល់ការទុកចិត្តដើម្បីចេញសងនោះ ត្រូវរាប់បញ្ចូលការប្រាក់ដែលកំណត់ដោយច្បាប់បានកើនឡើងចាប់តាំងពីកាលបរិច្ឆេទនៅពេលបំណុលដើមបានសងផ្តាច់ និងប្រាក់សំណងការខូចខាត ផ្សេងទៀត ដែលរួមមានការចំណាយចៀសមិនផុត ដែលកើតឡើងចាប់តាំងពីពេលនោះមក។ (មាត្រា 441-(2) និង 425-(2) នៃច្បាប់ រដ្ឋប្បវេណី)
·ជាគោលការណ៍ចំពោះអ្នកធានាដែលផ្តល់ការទុកចិត្ត ត្រូវបានផ្តល់សិទ្ធិដើម្បីអនុវត្តសិទ្ធិរបស់គាត់ ដើម្បីចេញសងក្រោយពីអ្នកធានាដែលផ្តល់ការទុកចិត្តបានសងបំណុលដើមតាមការចំណាយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្លួន។ (មាត្រា 441-(1) ច្បាប់ រដ្ឋប្បវេណី)
·ប្រសិនបើការជូនដំណឹងអំពីការលើកលែងជាមុន/ដែលធ្វើបន្ដមកទៀត មិនត្រូវបានផ្តល់ជូនកូនបំណុលដើមនោះ សិទ្ធិអ្នកធានាដើម្បីអនុវត្តសិទ្ធិរបស់គាត់ឬនាង ដើម្បីចេញសងនោះ អាចមានកំណត់។
- ក្នុងករណីដែលបុគ្គលម្នាក់បានក្លាយអ្នកធានាម្នាក់ ដោយគ្មានការស្នើសុំណាមួយពីកូនបំណុលដើម បានអនុវត្តកាតព្វកិច្ចសំណងឬតាមរបៀបផ្សេងទៀត តាមការចំណាយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្លួន បានផ្តល់ជូនការទូទាត់សងបំណុលដើមនោះ អ្នកធានាត្រូវមានសិទ្ធិចេញសងចំពោះកូនបំណុលដើមទៅតាមចំនួនដែលកូនបំណុលដើម មាននៅពេលការទូទាត់សងបំណុល។ (មាត្រា 444-(1) នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
- ក្នុងករណីដែលបុគ្គលម្នាក់បានក្លាយអ្នកធានាម្នាក់ ដោយគ្មានការស្នើសុំ ឬការអនុញ្ញាតណាមួយពីកូនបំណុលដើម បានអនុវត្តកាតព្វកិច្ចសំណងឬតាមរបៀបផ្សេងទៀត តាមការចំណាយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ឬនាង បានផ្តល់ជូនការទូទាត់សងបំណុលដើមនោះ អ្នកធានាត្រូវមានសិទ្ធិចេញសងចំពោះកូនបំណុលដើមទៅតាមចំនួនប្រាក់ដែលកូនបំណុលដើម នៅតែមានប្រាក់នៅឡើយ។ (មាត្រា 444-(2) ច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
កិច្ចព្រមព្រៀងអ្នកធានា
- កិច្ចព្រមព្រៀងអ្នកធានា អាចត្រូវបានបញ្ចូលនៅពេលជាមួយគ្នា នៅខណៈពេលកិច្ចព្រមព្រៀងប្រាក់កម្ចីជាសាច់ប្រាក់សម្រាប់អតិថិជនត្រូវបានសម្រេច ប៉ុន្តែចំណុចលើកឡើងពីមុន អាចបញ្ចូលដាច់ដោយឡែកនាពេលក្រោយទៀត ពីការកើតឡើងនាពេលថ្មីៗ។
កិច្ចព្រមព្រៀងធានារួម
គោលបំណង
- "ការធានារួម" មានន័យថាអ្នកធានាម្នាក់ទទួលរ៉ាប់រងរួម និងដោយឡែក ដើម្បីសងបំណុលដែលបានជំពាក់ដោយ កូនបំណុលដើម។
- ម្យ៉ាងវិញទៀតប្រសិនបើអ្នកធានាម្នាក់ត្រូវបានគេផ្ដល់ជូននៅក្នុងបរិបទនៃការផ្ទេរប្រាក់ឬការបង់ប្រាក់ពាណិជ្ជកម្មនោះ ជានិច្ចកាលអ្នកធានានេះត្រូវបានបកស្រាយថាជាការធានារួមដែលស្ថិតក្រោមនៅក្រោមច្បាប់។ (មាត្រា 57-(2) នៃច្បាប់ពាណិជ្ជកម្ម)
វិសាលភាពនៃវត្ថុដាក់បញ្ចាំធានា
- ស្រដៀងគ្នាទៅនឹងវិសាលភាពនៃសំណងរបស់អ្នកធានាផងដែរ ដែលថាអ្នកធានាម្នាក់ត្រូវរាប់បញ្ចូលបញ្ចូលទាំងចំនួនសរុបប្រាក់ដើមនៃបំណុល ការប្រាក់ដែលកើនឡើងលើចំនួនសរុបប្រាក់ដើម ប្រាក់សំណងការខូចខាតណាមួយដែលអាចបង់ប្រាក់បានជូនទៅម្ចាស់បំណុល និងការគិតថ្លៃឈ្នួលបន្ទាប់បន្សំណាមួយផ្សេងទៀតដែលទាក់ទងនឹងបំណុលដើម។ (មាត្រា 429-(1) ច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
តម្រូវការទាមទារសម្រាប់អ្នកធានារួម
- ប្រសិនបើកូនបំណុលមានកាតព្វកិច្ចផ្តល់ជូនអ្នកធានារួមនោះ អ្នកធានារួមនេះជាបុគ្គលដែលមានសមត្ថភាពពេញលេញ និងមានប្រាក់សង ដើម្បីសងបំណុល។ (មាត្រា 431-(1) ច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
- កូនបំណុលអាចត្រូវបានលើកលែងពីកាតព្វកិច្ច ដើម្បីផ្តល់អ្នកធានាតាមរយៈការផ្ដល់ជូនវត្ថុដាក់បញ្ចាំធានាដែលសមហេតុផលផ្សេងទៀតក្នុងការជំនួស។ (មាត្រា 432 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
ប្រសិទ្ធភាពនៃការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងសំណងកូនបំណុលដើម
- បញ្ហានានាដែលទាក់ទងនឹងប្រសិទ្ធភាពនៃការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងសំណងកូនបំណុលដើម ត្រូវមានដូចគ្នាទៅនឹងអ្នកធានាទូទៅទាំងនោះផងដែរ។
សិទ្ធិអ្នកធានារួម ដើម្បីចេញសង
- សិទ្ធិអ្នកធានារួម ដើម្បីចេញសងចំពោះកូនបំណុលដើម នឹងត្រូវមានដូចគ្នាទៅនឹងអ្នកធានាទូទៅនោះផងដែរ។
កិច្ចព្រមព្រៀងប្រាក់កម្ចីជាសាច់ប្រាក់សម្រាប់អតិថិជន ដែលមានបញ្ចូលខនៃកិច្ចសន្យា ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការធានារួម
- អ្នកអាចទៅរកគំរូសម្រាប់កិច្ចព្រមព្រៀងប្រាក់កម្ចីជាសាច់ប្រាក់សម្រាប់អតិថិជន ដែលមានបញ្ចូលខនៃកិច្ចសន្យា ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការធានារួមតាមវែបសាយ៖ Seoul District Court’s website-legal proceedings and templates-agreement.
កិច្ចព្រមព្រៀងបំណុលរួម
គោលបំណង
- "កិច្ចព្រមព្រៀងបំណុលរួម" មានន័យថាអ្នកយល់ព្រមធានារ៉ាប់រងក្នុងនាមជាកូនបំណុលដែលឯករាជ្យពីកូនបំណុលដើម ដើម្បីសងបំណុលរួម និងដោយឡែកចំពោះបំណុលទាំងមូល។ (មាត្រា 413 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
·ប្រសិនបើអ្នកតំណាងឱ្យកូនបំណុលរួម បញ្ចូលទៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងបំណុលរួមនេះ កូនបំណុលរួមម្នាក់ៗ ដែលរួមទាំងអ្នកផ្ទាល់ មានកាតព្វកិច្ចចេញសងបំណុលពេញលេញ។
※ប្រសិនបើកូនបំណុលជាច្រើននាក់ ទទួលខុសត្រូវចំពោះបំណុលណាមួយដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការផ្ទេរប្រាក់ឬការបង់ប្រាក់ពាណិជ្ជកម្មនោះ កូនបំណុលម្នាក់ៗត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះបំណុលរួម និងដោយឡែក។ (មាត្រា 57-(1) នៃច្បាប់ពាណិជ្ជកម្ម)
វិសាលភាពនៃវត្ថុដាក់បញ្ចាំធានា
- ប្រសិនបើកូនបំណុលរួមធានារ៉ាប់រងបង់សំណងនោះ កូនបំណុលរួមម្នាក់ៗទទួលខុសត្រូវស្មើៗគ្នាចំពោះបំណុលទាំងមូល ដែលត្រូវបានភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធទៅវិញទៅមក។
- ដូច្នោះហើយប្រសិនបើកូនបំណុលរួមម្នាក់ក្នុងចំណោមកូនបំណុលរួមជាច្រើននាក់ ទូទាត់សំណងតាមកាតព្វកិច្ចសំណងរបស់ខ្លួននោះ កូនបំណុលរួមផ្សេងទៀត ត្រូវរួចផុតពីសំណងនេះ។ (មាត្រា 413 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
- ជាលទ្ធផលម្ចាស់បំណុលទំនងជាត្រូវបានសងសំណងច្រើនថែមទៀត។
- ដោយសារកាតព្វកិច្ចសំណងរបស់កូនបំណុលរួមគឺឯករាជ្យពីសំណងរបស់អ្នកផ្សេងទៀតនោះ ការរំលាយចោលឬការលុបចោលកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់កូនបំណុលរួម មិនមានប៉ះពាល់ដល់សំណងរបស់អ្នកផ្សេងទៀតឡើយ។ (មាត្រា 415 នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)
កិច្ចព្រមព្រៀងប្រាក់កម្ចីជាសាច់ប្រាក់សម្រាប់អតិថិជន ដែលមានបញ្ចូលខនៃកិច្ចសន្យា ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងបំណុលរួម