សំណងគ្រឹះស្ថានគ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង
សំណងសម្រាប់ការបាត់បង់គ្រឹះពីស្ថានគ្រប់គ្រង
- រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល និងសុខុមាលភាព អភិបាលក្រុងពិសេស អភិបាលក្រុងក្រុង អភិបាលក្រុងគ្រប់គ្រងដោយខ្លួនឯងពិសេស អភិបាលខេត្ត អភិបាលខេត្តស្វ័យតពិសេស និងអភិបាលក្រុង·ស្រុក·ខ័ណ្ឌ ត្រូវផ្តល់សំណងដល់បុគ្គលដែលបានទទួលរងគ្រោះ។ ការខាតបង់ណាមួយខាងក្រោមនៃ 「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」 មាត្រា 70-2 ការបាត់បង់ត្រូវទូទាត់សងតាមការពិចារណា និងដំណោះស្រាយរបស់គណៈកម្មាធិការពិគ្រោះថ្លៃខូចខាត (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា មាត្រា 70 (1))។
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីការចាត់តាំងភ្នាក់ងារគ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លងអនុលោមតាម 「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 36
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីការដំឡើង និងប្រតិបត្តិការនៃមជ្ឈមណ្ឌលពិនិត្យមេរោគ ជាដើម ដោយយោងតាម 「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 37
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីការដំឡើង និងប្រតិបត្តិការកន្លែងពិនិត្យមេរោគ និង ធ្វើចត្តាឡីស័កសម្រាប់ការសង្ស័យជំងឺឆ្លងដោយយោងតាម 「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 39-3
· ការបាត់បង់ស្ថាប័នវេជ្ជសាស្រ្ដដែលព្យាបាលអ្នកជម្ងឺឆ្លង អ្នកជម្ងឺឆ្លង ជាដើម ស្របតាមវិធានការដែលអនុលោមតាម 「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」។
· ការខាតបង់ដែលកើតឡើងចំពោះស្ថាប័នវេជ្ជសាស្រ្តដោយសារតែការបិទ ឬ ការផ្អាកអាជីវកម្មនៃស្ថាប័នវេជ្ជសាស្រ្តដោយអនុលោមតាម 「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」
- ប្រតិបត្តិករអាជីវកម្មនៃគ្រឹះស្ថានពេទ្យដែលមានបំណងទទួលសំណងសម្រាប់ការខាតបង់នេះ ត្រូវដាក់ជូនរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល និងសុខុមាលភាព អភិបាលខេត្តស្វ័យតពិសេស អភិបាលក្រុងស្វ័យតពិសេស អភិបាលក្រុង/អភិបាលក្រុង ឬ អភិបាលក្រុង·ស្រុក·ខ័ណ្ឌ (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」 មាត្រា 70 (2) និង 「វិធានអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」ឧបសម្ព័ន្ធលេខ 31)។
- ក្នុងការគណនាចំនួនប្រាក់សំណង ប្រសិនបើបុគ្គលណាម្នាក់បានទទួលរងនូវការខាតបង់បានបង្កឡើង ឬពង្រីកការបាត់បង់ដោយរំលោភលើកាតព្វកិច្ចចាត់វិធានការដោយអនុលោមតាម 「វិធានអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」គឺមិនអាច្ទទួលប្រាក់សំណងបានឡើយ ឬ សំណងនឹងត្រូវបានកាត់បន្ថយ ប្រភេទនៃការរំលោភបំពានដែលអាចប្រព្រឹត្ត មានដូចខាងក្រោម (「វិធានអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 70 (3) និង 「អនុក្រិត្យនៃច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 28-2 (1))។
· ក្នុងករណីមានការធ្វេសប្រហែស ឬជ្រៀតជ្រែកក្នុងការរាយការណ៍ឬ ឬ រាយការណ៍មិនពិត
· ក្នុងករណីមានការធ្វេសប្រហែសពីកាតព្វកិច្ចរាយការណ៍ ឬរារាំងរបាយការណ៍របស់បុគ្គលដែលមានកាតព្វកិច្ចរាយការណ៍ដោយអនុលោមតាមកថាខណ្ឌនីមួយៗនៃ កថាខណ្ឌទី 1 នៃមាត្រាដូចគ្នា
· ក្នុងករណីមានសកម្មភាពហាមឃាត់ក្នុងអំឡុងពេលស៊ើបអង្កេតរោគរាតត្បាត
· ករណីដែលមិនបានបង្កើតន្លែងត្រួតពិនិត្យជំងឺឆ្លង
· ក្នុងករណីមានការរំលោភលើកាតព្វកិច្ចដែលត្រូវសហការ
· ការរំលោភបំពានលើការណែនាំ និងបញ្ជា
· ករណីដែលរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល និងសុខុមាលភាពយល់ឃើញថា មានសារៈសំខាន់ជាពិសេស និងរំលោភលើកាតព្វកិច្ច ចាត់វិធានការផ្សេងៗតាមច្បាប់។
អាគារដែលមានមេរោគឆ្លង
សំណងសម្រាប់ការខាតបង់សំរាប់អគារដែលមានមេរោគឆ្លង
- រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល និងសុខុមាលភាព អភិបាលខេត្តស្វ័យតពិសេស អភិបាលក្រុងស្វ័យតពិសេស អភិបាលក្រុង/អភិបាលក្រុង និងអភិបាលក្រុង·ស្រុក·ខ័ណ្ឌ ត្រូវផ្តល់សំណងដល់បុគ្គលដែលបានទទួលរងនូវការបាត់បង់ណាមួយដូចខាងក្រោម ដោយអនុលោមតាម 「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」 មាត្រា 70-2 នោះ ការបាត់បង់ត្រូវទូទាត់សងតាមការពិចារណា និងដំណោះស្រាយរបស់គណៈកម្មាធិការពិគ្រោះថ្លៃខូចខាត (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 70 (1))។
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីការកំណត់ស្ថាប័នគ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង ឬការដំឡើង និងប្រតិបត្តិការនៃមជ្ឈមណ្ឌលពិនិត្យមេរោគ ដោយអនុលោមតាម 「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」 មាត្រា36 និង មាត្រា 37
· ការខាតបង់ស្ថាប័នវេជ្ជសាស្រ្ដដែលព្យាបាលអ្នកជម្ងឺឆ្លង អ្នកដែលមានជំងឺឆ្លង ជាដើម ស្របតាមវិធានការអនុលោមតាម 「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」
· ការខាតបង់ដែលកើតឡើងចំពោះស្ថាប័នវេជ្ជសាស្រ្តដោយសារតែការបិទ ឬ ការផ្អាកអាជីវកម្ម វេជ្ជសាស្រ្តដោយអនុលោមតាម 「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីការបិទកន្លែងបណ្តោះអាសន្នដែលមានអ្នកជំងឺឆ្លង ឬ កន្លែងដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាមានការចម្លងរោគដោយមេរោគឆ្លង ការហាមប្រាមការចូលទៅទីសាធារណៈជនទូទៅ ការរឹតបន្តឹងលើចលនានៅក្នុងកន្លែង និង វិធានការផ្សេងទៀតដែលចាំបាច់ដើម្បីបិទចរាចរណ៍ (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」 មាត្រា 47 លេខ1)
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីការប្រើប្រាស់ បង្កាន់ដៃ ការធ្វើចលនា ឬ ការចោលវត្ថុដែលមានមេរោគ ឬ សង្ស័យថាមានការចម្លងរោគដោយភ្នាក់ងារបង្ករោគ ឬ វិធានការដូចជា មិនឲ្យលាងសំអាត ការដុត ឬការចោលវត្ថុទាំងនោះជាដើម (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 47 លេខ 4)
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីការសម្លាប់មេរោគនៅកន្លែងដែលមានមេរោគឆ្លង ឬ វិធានការចាំបាច់ផ្សេងទៀត (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 47 លេខ5)
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីការសម្លាប់មេរោគ ឬ វិធានការចាំបាច់ផ្សេងទៀតដោយអនុលោមតាមការណែនាំរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត ពេទ្យបុរាណ ឬ មន្ត្រីសាធារណៈដែលពាក់ព័ន្ធនឹង កន្លែងដែលមានអ្នកជម្ងឺឆ្លង ឬ កន្លែងដែលសង្ស័យថាមានការចម្លងរោគ ជាដើម (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 48 (1))
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីវិធានការ ហាមឃាត់ ការលក់ ការទទួលអាហារដែលមានហានិភ័យនៃការរីករាលដាលជំងឺឆ្លង ឬ បញ្ជាឱ្យបោះចោល ឬ ការកំណត់ផ្សេងៗទាក់ទងនឹងអាហារ (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 49 (1) លេខ4)
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីវិធានការរឹតបន្តឹង ហាមឃាត់ ឬ ការចល័តវត្ថុដែលជាមធ្យោបាយសម្រាប់ការរីករាលដាលនៃជំងឺឆ្លង ឬ ការបញ្ជាឱ្យបោះចោល ដុតចោល ឬ ការកំណត់ផ្សេងៗទាក់ទងនឹងវត្ថុទាំងនោះ (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 49(1) លេខ 6)
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីវិធានការចាត់តាំងវេជ្ជបណ្ឌិតក្នុងមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូន ដូចជាកប៉ាល់ យន្តហោះ រថភ្លើង កន្លែងធ្វើការ ឬ កន្លែងផ្សេងទៀតដែលមានមនុស្សជាច្រើនប្រមូលផ្តុំ ឬ បញ្ជាឱ្យដំឡើងគ្រឿងបរិក្ខារចាំបាច់សម្រាប់ការបង្ការជំងឺឆ្លង (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 49 (1) លេខ7)
· ការខាតបង់ដែលបង្កឡើងដោយវិធានការដែលបញ្ជាឱ្យសម្លាប់មេរោគវិធានការចាំបាច់ផ្សេងទៀតសម្រាប់កន្លែងណាមួយ ទីកន្លែង ទាក់ទងនឹងសុខភាពសាធារណៈ ឬហាមឃាត់ការបង្កើត ការផ្លាស់ប្តូរ ការលុបបំបាត់ ឬការប្រើប្រាស់ការផ្គត់ផ្គង់ទឹក លូ អណ្តូង កន្លែងចាក់សំរាម ឬ បង្គន់ ជាដើម (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 49 (1) លេខ 8 )
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីវិធានការបញ្ជាឱ្យបង្កើតកន្លែងផ្តល់ជំនួយ ឬ ការផ្តល់ជំនួយសង្គ្រោះ អនាម័យសត្វកណ្តុរ សត្វល្អិត ឬសត្វពាហនៈឆ្លងផ្សេងទៀត (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 49 (1) លេខ9)
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីវិធានការដែលដាក់កម្រិត ឬ ហាមឃាត់ការនេសាទ ការហែលទឹក ឬ ការប្រើប្រាស់អណ្តូងមួយចំនួននៅកន្លែងជាក់លាក់ណាមួយ (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 49 (1) លេខ10)
· ការខាតបង់ដែលបណ្តាលមកពីវិធានការដើម្បីកៀរគរអ្នកផ្តល់សេវាវេជ្ជសាស្រ្ដ ឬ បុគ្គលិកពេទ្យចាំបាច់ផ្សេងទៀតក្នុងអំឡុងពេលមានរោគរាតត្បាត (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 49 (1) លេខ12)
· ការខាតបង់ដែលបង្កឡើងដោយវិធានការណ៍ក្នុងការចល័តសម្ភារៈដូចជា គ្រែមន្ទីរពេទ្យ មជ្ឈមណ្ឌលបណ្តុះបណ្តាល និង កន្លែងស្នាក់នៅកំឡុងពេលមានការរាតត្បាត (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 49 (1) លេខ12-2)
· ការខាតបង់ដែលកើតឡើងពីវិធានការ បញ្ជាឱ្យសម្លាប់មេរោគ ឬ វិធានការចាំបាច់ផ្សេងទៀត សម្រាប់គ្រឿងបរិក្ខារ ឬកន្លែងដែលមានមេរោគ ឬ សង្ស័យថាមានការចម្លងរោគដោយភ្នាក់ងារបង្ករោគណាមួយ (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 49 (1) លេខ13)
· ការខាតបង់ស្ថាប័នថែទាំសុខភាពអនុលោមតាម 「ច្បាប់ធានារ៉ាប់រងសុខភាពជាតិ」មាត្រា 42 ដែលបណ្តាលមកពីការកើតឡើង ឬការឆ្លងនៃអ្នកជម្ងឺឆ្លង ជាដើម ឬនៅពេលដែលប្រធាននាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រង និងការពារជំងឺកូរ៉េ អភិបាលខេត្តស្វ័យតពិសេសអភិបាលក្រុងស្វ័យតពិសេស អភិបាលក្រុង/អភិបាលខេត្ត ឬអភិបាល ក្រុង·ស្រុក·ខ័ណ្ឌ លាតត្រដាងការពិត ស្របតាមការខាតបង់ខាងលើដែលអនុលោមតាម 「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 70-2
- ម្ចាស់អគារដែលមានបំណងទទួលសំណងសម្រាប់ការខាតបង់ ត្រូវដាក់ជូនរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល និងសុខុមាលភាព អភិបាលខេត្តស្វ័យតពិសេស អភិបាលក្រុងស្វ័យតពិសេស អភិបាលក្រុង/អភិបាលក្រុង ឬ អភិបាល ក្រុង·ស្រុក·ខ័ណ្ឌ (「ច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」 មាត្រា 70 (2), 「អនុក្រិត្យនៃច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」 មាត្រា 46 (1) និង 「វិធានអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」ឧបសម្ព័ន្ធលេខ 31)។
- ក្នុងការគណនាចំនួនសំណង បើបុគ្គលណា ទទួលរងនូវការខាតបង់បានបង្កឡើង ឬ ពង្រីកការខាតបង់ដោយបំពានលើកាតព្វកិច្ចចាត់វិធានការក្រោមច្បាប់ 「វិធានអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」 ឬច្បាប់ដែលពាក់ព័ន្ធ នោះ ប្រាក់សំណងនឹងមិនត្រូវបានបង់ជូនឬ ចំនួបនទឹកប្រាក់សំណងនឹងត្រូវបានកាត់បន្ថយ។ (「ស្តីពីការទប់ស្កាត់ និង គ្រប់គ្រងជំងឺឆ្លង」មាត្រា 70 (3))។