ការទទួលមរតកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ប្តីឬប្រពន្ធដែលបានស្លាប់ ក្នុងករណីច្បាប់រដ្ឋប្បវេណីនៃសាធារណរដ្ឋកូរ៉េ គឺជាច្បាប់ដែលអាចអនុវត្តបានចំពោះការទទួលមរតក បុគ្គលក្លាយជាអ្នកទទួលមរតកតាមរបៀបដូចខាងក្រោម ហើយជានិច្ចកាល ប្ដីឬប្រពន្ធ ត្រូវជាអ្នកទទួលមរតក (មាត្រា 1000 (1) នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)។
1. កូនចៅជំនាន់ក្រោយដែលជាប់ខ្សែស្រឡាយអ្នកស្នងមរតក (សំដៅចំពោះកូនចៅជំនាន់ក្រោយដែលជាប់ខ្សែ ស្រឡាយទទួលមរតកផ្ទាល់ កូនប្រុស កូនស្រី ចៅៗ ចៅទួត ជាដើម)។
2. មនុស្សចាស់ជំនាន់មុនដែលជាប់ខ្សែស្រឡាយអ្នកស្នងមរតក (សំដៅចំពោះមនុស្សចាស់ជំនាន់មុនដែល ជាប់ខ្សែស្រឡាយទទួលមរតកផ្ទាល់ ឪពុកម្តាយ ជីដូនជីតា ជាដើម)។
3. បងប្អូនប្រុស និងបងប្អូនស្រីអ្នកស្នងមរតក;
4. សាច់ញាតិដូចជាបងប្អូនជីដូនមួយ ក្មួយស្រី ក្មួយប្រុស មីង ពូ បងប្អូនបង្កើត ជាដើម នៅក្នុងលំដាប់ អ្នកស្នងមរតកកម្រិតទីបួន។
របៀបនៃការទទួលមរតករបស់ប្តីឬប្រពន្ធ- ប្តីឬប្រពន្ធដែលមានជីវិតរស់នៅជាអ្នកស្នងមរតក ជានិច្ចកាលជាអ្នកទទួលមរតក។ ប្រសិនបើអ្នកស្នងមរតក មានកូនចៅជំនាន់ក្រោយដែលជាប់ខ្សែស្រឡាយ និងមនុស្សចាស់ជំនាន់មុនដែលជាប់ខ្សែស្រឡាយនោះ ប្តីប្រពន្ធជាអ្នកទទួលមរតករួមគ្នា តាមរបៀបដែលអ្នកទទួលមរតកដែលបានរៀបរាប់រួចមកហើយ។ ប្រសិនបើគ្មានអ្នកទទួលមរតកទេ ប្តីឬប្រពន្ធជាអ្នកទទួលមរតកតែម្នាក់ឯង (មាត្រា 1003 (1) នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)។
ការបែងចែកមរតកដែលកំណត់ដោយច្បាប់- ការបែងចែមរតកដែលទទួលបានដោយប្ដីប្រពន្ធដែលមានជីវិតរស់នៅជាអ្នកស្នងមរតក ត្រូវកើនឡើង 50 ភាគរយលើចំណែកទទួលមរតកនៃកូនចៅជំនាន់ក្រោយដែលជាប់ខ្សែស្រឡាយរបស់អ្នកស្នងមរតក នៅពេលប្ដីប្រពន្ធទទួលបានមរតករួមគ្នាកូនចៅជំនាន់ក្រោយ ឬ 50 ភាគរយលើចំណែកទទួលមរតកនៃមនុស្សចាស់ជំនាន់មុនដែលជាប់ខ្សែស្រឡាយនៃអ្នកស្នងមរតក នៅពេលប្ដីប្រពន្ធទទួលបានមរតករួមគ្នាជាមួយមនុស្សចាស់ ជំនាន់មុនដែលជាប់ខ្សែស្រឡាយបែបបនេះ (មាត្រា 1009 (2) នៃច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី)។