CAMBODIA

ជនអន្តោប្រវេសន៍តាមរយៈការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍
អ្នកទទួលដែលមានសិទ្ធិស្របច្បាប់ចំពោះការធានារ៉ាប់រង និងនីតិវិធីនៃការដាក់ពាក្យសុំ
ការដាក់ពាក្យសុំសម្រាប់ជនបរទេស
-នៅពេលបុគ្គលម្នាក់ដែលបានចុះបញ្ជីជនបរទេសដែលស្ថិតនៅក្រោម កថាខណ្ឌរងខាងក្រោម អនុលោមតាម「ច្បាប់ស្តីពីការធានាជីវិតមូលដ្ឋានប្រជាពលរដ្ឋ」ត្រូវបានចាត់ទុកថាស្ថិតនៅក្នុងវិសាលភាពនៃអ្នកទទួលដែលមានសិទ្ធិទទួលប្រាក់ឧបត្ថម្ភ។ គាត់ត្រូវទទួលបានការធានារ៉ាប់រងចំពោះការធានាជីវិតរស់នៅជាមូលដ្ឋានថ្នាក់ជាតិ(មាត្រា 5-2 នៃច្បាប់ស្តីពីការធានាជីវិតរស់នៅជាមូលដ្ឋានថ្នាក់ជាតិ និងមាត្រា 4 នៃសេចក្តីសម្រេចអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីការធានាជីវិតរស់នៅជាមូលដ្ឋានថ្នាក់ជាតិ)។
1. ជនបរទេសដែលស្ថិតនៅក្រោមចំណុចណាមួយខាងក្រោមនេះ ដែលបានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ជាមួយពលរដ្ឋនៃសាធារណៈរដ្ឋកូរ៉េ;
A. បុគ្គលដែលមានផ្ទៃពោះនៅពេលបានរៀបការជាមួយពលរដ្ឋនៃសាធារណៈរដ្ឋកូរ៉េ ឬប្រពន្ធ របស់គាត់មានផ្ទៃពោះ;
B. បុគ្គលដែលចិញ្ចឹមកូនតូច ដែលមានសញ្ជាតិនៃសាធារណៈរដ្ឋកូរ៉េ;
C. បុគ្គលដែលប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិត ឬរស់នៅជាមួយគ្នាដែលមានមនុស្សចាស់ជំនាន់មុនដែលជាប់ខ្សែស្រឡាយ ប្តីឬប្រពន្ធរបស់ខ្លួន ដែលមានសញ្ជាតិនៃសាធារណៈរដ្ឋកូរ៉េ។
2. ជនបរទេសដែលបានលែងលះប្តីប្រពន្ធរបស់ខ្លួន ដែលមានសញ្ជាតិនៃសាធារណៈរដ្ឋកូរ៉េ ឬប្ដីឬប្រពន្ធជនជាតិកូរ៉េរបស់ពួកគេបានស្លាប់ និងចិញ្ចឹមកូនតូចដែលមានសញ្ជាតិនៃសាធារណៈរដ្ឋកូរ៉េ ឬមានផ្ទៃពោះ ដែលមានកូនរបស់ប្តីឬប្រពន្ធដែលបានស្លាប់។
នីតិវិធីនៃការដាក់ពាក្យសុំធានារ៉ាប់រងចំពោះការធានាជីវិតរស់នៅជាមូលដ្ឋានថ្នាក់ជាតិ
- ការដាក់ពាក្យសុំធានារ៉ាប់រង
· អ្នកទទួលដែលមានសិទ្ធិស្របច្បាប់នោះ សាច់ញាតិរបស់គាត់ និងបុគ្គលដែលចាប់អារម្មណ៍ដទៃទៀត អាចដាក់ពាក្យសុំការទូទាត់ប្រាក់នៃការធានារ៉ាប់រងជូនទៅអ្នកទទួលដែលមានសិទ្ធិស្របច្បាប់ ដោយមានអភិបាលខេត្តគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងយ៉ាងពិសេស ឬប្រធាន Si/Gun/Gu ដែលមានដែនសមត្ថកិច្ចលើការស្នាក់អាស្រ័យរបស់ខ្លួន (មាត្រា 21 (1) នៃច្បាប់ស្តីពីការធានាជីវិតរស់នៅ ជាមូលដ្ឋានថ្នាក់ជាតិ)។
- ឯកសារត្រូវដាក់ជូន
· នៅពេលអ្នកទទួលដែលមានសិទ្ធិស្របច្បាប់ដាក់ពាក្យសុំធានារ៉ាប់រងនោះអ្នកត្រូវដាក់លិខិតយល់ព្រមផ្តល់ព័ត៌មានហិរញ្ញវត្ថុព័ត៌មានឥណទានឬព័ត៌មានធានារ៉ាប់រង(មាត្រា21 (3) នៃច្បាប់ស្តីពីការធានាជីវិតរស់នៅជាមូលដ្ឋានថ្នាក់ជាតិមាត្រា36 នៃសេចក្តីសម្រេចអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីការធានាជីវិតរស់នៅជាមូលដ្ឋានថ្នាក់ជាតិនិងមាត្រា34 ( 1) នៃបទបញ្ជាអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីការធានាជីវិតរស់នៅជាមូលដ្ឋានថ្នាក់ជាតិ)។
1. ព័ត៌មានហិរញ្ញវត្ថុ
1) តម្រូវការដាក់ប្រាក់តម្កល់ ដូចជាប្រាក់សន្សំជាទៀងទាត់ ការដាក់ប្រាក់សន្សំ ការដាក់ប្រាក់សន្សំដែល មិនគិតថ្លៃ ការដាក់រូបិយប័ណ្ណបរទេស ជាដើម៖ តុល្យភាពគណនីធនាគារជាមធ្យម និងប្រាក់តម្កល់សរុបរយៈពេល 3 ខែកន្លងមក
2) ការដាក់ប្រាក់សន្សំ ដូចជាការដាក់ប្រាក់ដែលមិនអាចដកបានមុនថ្ងៃកំណត់ ប្រាក់សន្សំទូទាត់ជូនធនាគារតាមពេលកំណត់ ប្រាក់សន្សំតាមកាលកំណត់ ជាដើម៖ តុល្យភាពដាក់ប្រាក់តម្កល់ ឬចំនួនសរុបដែលបានបង់
3) ភាគហ៊ុនឬស្តុក ប័ណ្ណបញ្ជាក់ហ៊ុនដែលរកប្រាក់ចំណេញ ប្រាក់វិនិយោគទុន ភាគហ៊ុនវិនិយោគទុន និងទំនុកចិត្តលើអចលនទ្រព្យ (សោធននិវត្តន៍ឬប្រាក់ចូលនិវត្តន៍)៖ ការបិទតម្លៃទីផ្សារ។ ក្នុងករណីនេះ ភាគហ៊ុនឬស្តុកដែលមិនបានរាយបញ្ជី ត្រូវបានគេប៉ាន់ស្មានឬវាយតម្លៃស្របតាមមាត្រា 54 (1) នៃសេចក្តីសម្រេចអនុវត្តច្បាប់ពន្ធមរតក និងពន្ធលើរង្វាន់។
4) ប័ណ្ណធានាសងប្រាក់ ប័ណ្ណសន្យា សែកឬមូលប្បទានប័ត្រ លិខិតបញ្ជាក់កាតព្វកិច្ច លិខិតបញ្ជាក់សិទ្ធិទិញមុនចំពោះភាគហ៊ុនថ្មី និងលិខិតបញ្ជាក់ដាក់ប្រាក់តម្កល់ដែលអាចផ្ទេរបាន៖ សន្និធិដែលមានតម្លៃលើប័ណ្ណ
5) ការសន្សំប្រាក់បង់បំណាច់ប្រចាំឆ្នាំ៖ ចំនួនទឹកប្រាក់ដែលបង់ជាទៀងទាត់ ឬការបិទតុល្យភាព
6) ការប្រាក់ និងភាគលាភឬប្រាក់ចំណេញ ឬការបញ្ចុះតម្លៃ ដែលបានទទួលពីទ្រព្យសកម្មហិរញ្ញវត្ថុដែលស្ថិត នៅក្រោមចំណុច 1) ដល់ 5)
2. ព័ត៌មានឥណទាន
1) ព័ត៌មានអំពីប្រាក់កម្ចី និងប្រាក់បំណុល
2) តុល្យភាពប័ណ្ណឥណទានដែលមិនទាន់បង់ប្រាក់
3. ព័ត៌មានអំពីការធានារ៉ាប់រង
1) គោលនយោបាយធានារ៉ាប់រង៖ បោះបង់តម្លៃ ឬបុព្វលាភធានារ៉ាប់រងដែលបានបង់កាលពីឆ្នាំមុន
2) ការធានារ៉ាប់រងលើប្រាក់បង់ប្រចាំឆ្នាំ៖ បោះបង់តម្លៃ ឬចំនួនទឹកប្រាក់ដែលបានបង់ជាទៀងទាត់
※ សូមចូលមើលគេហទំព័រក្រសួងសុខាភិបាល និងសុខុមាលភាព (Ministry of Health and Welfare) (http://www.mohw.go.kr) សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពី ការធានារ៉ាប់រងចំពោះការធានាជីវិតរស់នៅជាមូលដ្ឋានថ្នាក់ជាតិ។