THAI

· การออกคำสั่งให้ชำระเงินจะออกโดยการพิจารณาจากเอกสารเท่านั้น

·สามารถแก้ไขข้อพิพาทได้อย่างรวดเร็ว

· ค่าใช้จ่ายต่างๆ ที่เจ้าหนี้ชำระให้แก่ศาลมีจำนวนน้อย

· เมื่อยืนยันคำสั่งให้ชำระเงินแล้วจะมีผลเช่นเดียวกับคำพิพากษาถึงที่สุด

※ ข้อมูลโดยละเอียดเกี่ยวกับกระบวนการเรียกเก็บเงินสามารถดูได้ที่ <ศูนย์บริการพลเรือนอิเล็กทรอนิกส์ของศาลสาธารณรัฐเกาหลี - กระบวนการเรียกเก็บเงิน>

· ศาลเขตที่ตั้งอยู่ตามเขตที่อยู่ตามทะเบียนของลูกหนี้ (มาตรา 463 และ 3 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง)

· สถานที่ทำงานของลูกหนี้ (มาตรา 7 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง)

· ถิ่นที่อยู่อาศัยหรือสถานที่ปฏิบัติตามภาระผูกพันของเจ้าหนี้ (มาตรา 8 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง)

· สถานที่ที่ใช้ตั๋วเงินหรือเช็คเป็นวิธีการชำระเงิน (มาตรา 9 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง)

· สถานที่ทำงานหรือที่ตั้งกิจการ (มาตรา 12 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง)

· สถานที่ที่เกิดการละเมิด (มาตรา 18 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง)

· ไม่อาจยื่นอุทธรณ์คำตัดสินดังกล่าวโดยศาลได้ (มาตรา 466-(3) แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง)

※ศาลอาจกำหนดระยะเวลาเพิ่มเติมให้กับ “ระยะเวลาไม่แปรผัน” โดยแตกต่างจากระยะเวลาตามกฎหมาย (มาตรา 172-(2) แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง) ถึงแม้ว่าระยะเวลาไม่แปรผันจะเป็นระยะเวลาคงที่ ซึ่งศาลไม่สามารถขยายหรือย่อลงได้ (มาตรา 172-(1) แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง) อย่างไรก็ตาม ในกรณีที่คู่ความไม่สามารถปฏิบัติตามระยะเวลาไม่แปรผันได้ เนื่องจากสาเหตุใดๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับตนก็ตาม คู่ความฝ่ายนั้นอาจสิ้นสุดดำเนินการตามกระบวนการที่ตนไม่ปฏิบัติตามตามลำดับ ภายในระยะเวลาสองสัปดาห์นับแต่วันที่เหตุดังกล่าวได้รับการระงับลงแล้ว (มาตรา 173 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง)