การชำระหนี้ของลูกหนี้
ความหมายของการชำระหนี้
- “การชำระหนี้” หมายถึง การกระทำการเพื่อปลดภาระหนี้ การชำระหนี้ตามข้อตกลงในสัญญากู้ยืมเงินสดเพื่อการบริโภค หมายถึง การที่ลูกหนี้ชำระหนี้เงินกู้คืนให้แก่เจ้าหนี้
- การชําระหนี้จะกระทำโดยการทำคำเสนอจริงตามกำหนดระยะเวลาในการชำระหนี้ของภาระหนี้อย่างเคร่งครัด (มาตรา 460 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
· อย่างไรก็ตาม หากเจ้าหนี้ปฏิเสธที่จะรับชำระหนี้ล่วงหน้า หรือหากเจ้าหนี้กระทำการใดๆ ที่จำเป็นต่อการปฏิบัติชำระหนี้ ก็เพียงพอแล้วที่ลูกหนี้จะบอกกล่าวแก่เจ้าหนี้โดยเด็ดขาดว่าลูกหนี้พร้อมและยินดีที่จะชำระหนี้นั้นแล้ว (มาตรา 460 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
- การขอปฏิบัติชำระหนี้จะปลดลูกหนี้จากภาระหนี้ในการไม่ปฏิบัติตามข้อภาระผูกพันดังกล่าวนับแต่วันที่ได้ทำคำเสนอนั้น (มาตรา 461 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
สถานที่ชำระหนี้
- ถ้าไม่ได้ตกลงสถานที่ชำระหนี้กันโดยคู่สัญญา ให้ชำระหนี้ ณ ภูมิลำเนาปัจจุบันของเจ้าหนี้ อย่างไรก็ตาม การชำระหนี้เกี่ยวกับธุรกรรมในเชิงพาณิชย์จะกระทำที่ที่ตั้งของสถานที่ประกอบกิจการของเจ้าหนี้ (มาตรา 467-(2) แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
ภาระค่าใช้จ่ายในการชำระหนี้
- เว้นแต่คู่สัญญาจะตกลงกันโดยเฉพาะเจาะจงไว้เป็นอย่างอื่น ค่าใช้จ่ายในการชำระหนี้จะตกเป็นภาระของลูกหนี้ อย่างไรก็ตาม หากค่าใช้จ่ายในการชำระหนี้เพิ่มขึ้นโดยการย้ายภูมิลำเนาของเจ้าหนี้หรือโดยการกระทำอื่นใดของเจ้าหนี้ ค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นนั้นจะตกเป็นภาระของเจ้าหนี้ (มาตรา 473 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
· ตัวอย่างเช่น ค่าใช้จ่ายในการชำระหนี้รวมถึงค่าธรรมเนียมการโอนเงินของธนาคารและค่าเดินทางใดๆ ที่เกิดจากการที่ลูกหนี้ต้องเดินทางจากเมืองปูซานไปยังกรุงโซลเพื่อชำระหนี้
บุคคลที่ชำระหนี้และบุคคลที่รับชำระหนี้
การชำระหนี้โดยบุคคลภายนอก
- บุคคลภายนอกใดก็ตามสามารถปฏิบัติการชำระหนี้ได้ อย่างไรก็ตาม หากการชำระหนี้ดังกล่าวไม่ได้รับอนุญาตตามข้อตกลงระหว่างคู่สัญญา บุคคลภายนอกจะไม่สามารถชำระหนี้ได้ (มาตรา 469-(1) แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
- บุคคลภายนอกใดก็ตามที่ไม่มีส่วนได้เสียในภาระหนี้ไม่อาจชำระหนี้โดยขัดเจตนาของลูกหนี้ได้ (มาตรา 469-(2) แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
· ผู้ค้ำประกันร่วมหรือผู้รับจำนองสามารถชำระหนี้โดยขัดเจตนาของลูกหนี้ได้เนื่องจากมีมีส่วนได้เสียในภาระหนี้นั้น
การชำระหนี้ให้แก่บุคคลภายนอก
- การชำระหนี้ให้กับบุคคลเสมือนผู้ครองแห่งสิทธิในมูลหนี้จะสมบูรณ์เฉพาะเมื่อผู้นั้นได้กระทำการโดยสุจริตและโดยมิได้ประมาทเลินเล่อ (มาตรา 470 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
- การชำระหนี้ให้แก่ผู้ถือใบเสร็จจะมีผลแม้ผู้นั้นจะไม่ได้รับอนุญาตให้รับชำระหนี้ อย่างไรก็ตาม กรณีนี้ไม่สามารถใช้บังคับได้หากบุคคลที่ทำการชำระหนี้รู้หรือควรรู้เกี่ยวกับอำนาจนั้น (มาตรา 471 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
- เว้นแต่ในกรณีที่ชำระหนี้ให้กับบุคคลเสมือนผู้ครองแห่งสิทธิในมูลหนี้และกรณีที่ชำระหนี้ให้แก่ผู้ถือใบเสร็จ การชำระหนี้ใดๆ แก่บุคคลที่ไม่ได้รับอนุญาตให้รับชำระหนี้จะสมบูรณ์ฉพาะเท่าที่ตัวเจ้าหนี้ได้รับลาภงอกขึ้นแต่การนั้น (มาตรา 472 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
การชำระหนี้ก่อนกำหนดเวลาชำระหนี้
การชำระหนี้ก่อนกำหนดเวลาชำระหนี้
- เว้นแต่คู่สัญญาจะตกลงกันโดยเฉพาะเจาะจงไว้เป็นอย่างอื่น ลูกหนี้อาจชำระหนี้ก่อนกำหนดเวลาชำระหนี้ อย่างไรก็ตาม หากเจ้าหนี้ได้รับความเสียหายอันเนื่องมาจากการชำระหนี้ก่อนกำหนด ลูกหนี้ต้องชดใช้ค่าเสียหายดังกล่าวนั้น (มาตรา 468 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
- ในกรณีที่ลูกหนี้ชำระหนี้ก่อนกำหนดเวลาชำระหนี้ ความเสียหายที่เจ้าหนี้ได้รับจะเป็นดอกเบี้ยที่จะเกิดขึ้นนับแต่วันที่ชำระหนี้นั้นตามกำหนดตามสัญญากู้ยืมเงินสดเพื่อการบริโภค
การชดใช้บางส่วนโดยการชำระหนี้บางส่วน
วัตถุประสงค์ของการชดใช้บางส่วน
- ประเด็น “การชดใช้บางส่วน” เกิดขึ้นเมื่อลูกหนี้เป็นมีภาระหนี้กับเจ้าหนี้คนเดียวหลายหนี้ที่เป็นประเภทเดียวกัน (มาตรา 476 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง) หรือเมื่อลูกหนี้ต้องชำระค่าใช้จ่ายและ/หรือดอกเบี้ยนอกเหนือจากหนี้ประธานจากหนี้เดียวหรือมากกว่านั้น (มาตรา 478 และ 479 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง) ในกรณีข้างต้น อาจเกิดประเด็นที่ว่าภาระหนี้ใดได้ถูกปลดไปแล้ว
- การชดใช้บางส่วนจะต้องเป็นไปตามข้อตกลงของคู่สัญญา ถ้าคู่สัญญาไม่สามารถตกลงกันได้ บุคคลที่มีอํานาจจะตัดสินว่าภาระผูกพันใดที่ได้ปลดไปแล้ว และหากมิได้มีการตัดสินเช่นว่านั้น ให้กระทำการตามลำดับที่กฎหมายได้กำหนดไว้
ลำดับในการชดใช้ค่าใช้จ่าย ดอกเบี้ย และหนี้ประธาน
- เจ้าหนี้และลูกหนี้อาจตกลงกันล่วงหน้าเพื่อจัดลำดับการชดใช้ค่าใช้จ่าย ดอกเบี้ย และหนี้ประธาน หากมีการชดใช้หนี้บางส่วนขึ้น
- ในกรณีที่ลูกหนี้ชำระค่าใช้จ่ายและดอกเบี้ยที่เกิดขึ้นกับภาระหนี้หนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งรายการ และเว้นแต่ว่าคู่สัญญาได้ตกลงกันไว้เป็นอย่างอื่น ลำดับการชดใช้ คือ ค่าใช้จ่าย ดอกเบี้ย และหนี้ประธาน (มาตรา 479-(1) แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
- ลำดับโดยละเอียดของค่าใช้จ่าย ดอกเบี้ย และหนี้ประธานที่ชดใช้จะเป็นไปตามลำดับตามกฎหมาย (มาตรา 477 และ 479-(2) แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)
· หากภาระหนี้บางส่วนถึงกำหนดและส่วนอื่นยังไม่ถึงกำหนดครบชำระหนี้ ให้ชดใช้ชำระหนี้ส่วนที่ครบกำหนดชำระก่อน
· ถ้าภาระหนี้ทั้งหมดถึงกำหนดหรือยังไม่ถึงกำหนดครบชำระหนี้ ให้ชดใช้ชำระหนี้ที่การปลดหนี้นั้นจะเป็นประโยชน์ต่อลูกหนี้มากขึ้นก่อน
· หากผลประโยชน์ของลูกหนี้เท่ากันทั้งหมด ให้ชดใช้ชำระหนี้ที่ถึงกำหนดก่อนหรือหนี้ที่กำลังจะถึงกำหนดครบชำระหนี้
· ในกรณีเกี่ยวกับลำดับดังกล่าวข้างต้น ให้ชดใช้ชำระหนี้ตามสัดส่วนของจำนวนภาระหนี้แต่ละอย่าง