THAI

·โดยหลักการแล้วการจัดทำสัญญากู้ยืมเงินสดเพื่อการบริโภค(สัญญากู้ยืมเงินสดเพื่อการบริโภค) และการระบุข้อตกลงระหว่างคู่สัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรสามารถป้องกันข้อพิพาทที่อาจเกิดขึ้นในภายหลังได้ (อ้างอิง ศาลแขวงกลางกรุงโซลการสื่อสาร-ค้นหาการบรรยายทางกฎหมาย-สัญญาในชีวิตประจำวัน)

· เมื่อลูกหนี้ชำระหนี้แล้ว จะต้องเรียกคืนตั๋วสัญญาใช้เงิน และต้องไม่ลืมรับใบเสร็จรับเงินจากเจ้าหนี้ด้วย (อ้างอิง ศาลแขวงกลางกรุงโซลการสื่อสาร-ค้นหาการบรรยายทางกฎหมาย-สัญญาในชีวิตประจำวัน)

· กรอกจำนวนเงิน

√ส่วนนี้ให้กรอกจำนวนเงินต้นของวงเงินกู้ เพื่อป้องกันข้อผิดพลาด การเขียนจำนวนเงิน เป็นภาษาเกาหลีและเลขอารบิกด้วยจะปลอดภัยกว่า

· กรอกข้อมูลส่วนบุคคล

√ผู้ให้ยืมเงินเรียกว่าเจ้าหนี้ (ผู้ให้กู้) และบุคคลที่ยืมเงินเรียกว่าลูกหนี้ (ผู้ยืม)

√การที่ลูกหนี้กรอกข้อมูลส่วนบุคคลด้วยตนเอง สามารถใช้เป็นวิธีการพิสูจน์หลักฐานที่เชื่อถือได้มากกว่าเพื่อเป็นการป้องกันข้อพิพาทที่อาจเกิดขึ้นในภายหลัง

· ดอกเบี้ย

√ หากไม่ได้กำหนดอัตราดอกเบี้ยไว้จะไม่สามารถคิดดอกเบี้ยเงินกู้เงินได้ อย่างไรก็ตาม ในกรณีที่เป็นการกู้ยืมเงินระหว่างพ่อค้า แม้ว่าจะไม่มีข้อตกลงพิเศษ ผู้ให้กู้สามารถเรียกดอกเบี้ยตามกฎหมายได้ (ร้อยละ 6 ต่อปี) นอกจากนี้ แม้ว่าจะตกลงกันว่าไม่คิดดอกเบี้ย หากไม่ได้กำหนดอัตราดอกเบี้ยไว้ ให้ชำระอัตราดอกเบี้ยตามกฎหมายสำหรับหนี้ทางแพ่งเป็นจำนวนร้อยละ 5 ต่อปี และอัตราดอกเบี้ยตามกฎหมายสำหรับหนี้ทางพาณิชย์เป็นจำนวนร้อยละ 6 ต่อปี

√ ระยะเวลาการชำระดอกเบี้ยสามารถผ่อนชำระเป็นรายเดือนตามที่แสดงในแบบฟอร์มหรือจะชำระทั้งหมดพร้อมกับการชำระคืนเงินต้นก็ได้ อีกทั้ง อาจทำข้อตกลงให้ชำระดอกเบี้ยล่วงหน้าตอนให้กู้ยืมเงินก็ได้

√พระราชบัญญัติจำกัดอัตราดอกเบี้ยซึ่งจำกัดอัตราดอกเบี้ยในอดีตได้ถูกยกเลิกไปแล้ว แต่พระราชบัญญัติว่าด้วยการจดทะเบียนธุรกิจสินเชื่อและการคุ้มครองผู้ใช้บริการทางการเงินในปัจจุบันได้จำกัดอัตราดอกเบี้ยไว้ที่ร้อยละ 66 ต่อปีสำหรับผู้ประกอบธุรกิจให้กู้ยืมเงินแก่ บุคคลหรือองค์กรขนาดเล็กตามที่กำหนดไว้ในคำสั่งของประธานาธิบดี

· วิธีและกำหนดเวลาชำระหนี้

√ วันที่ชำระคืนหมายถึงวันที่คู่สัญญากำหนดในการชำระเงินคืน คู่สัญญาอาจตกลงที่จะคืนเงินที่ยืมไปเป็นงวดแทนการชำระทั้งหมดในครั้งเดียวก็ได้

√ เว้นแต่คู่สัญญาจะตกลงกันไว้เป็นอย่างอื่น การชำระหนี้จะต้องชำระ ณ ที่อยู่ปัจจุบันของผู้ให้เช่าซึ่งเป็นเจ้าหนี้ (แต่การชำระหนี้ที่เกี่ยวข้องกับกิจการจะต้องชำระ ณ สถานประกอบกิจการปัจจุบันของผู้ให้เช่าซึ่งเป็นเจ้าหนี้) หากมีสถานที่ที่สะดวกสำหรับคู่สัญญาทั้งสองฝ่าย อาจกำหนดสถานที่ชำระหนี้แยกต่างหากและบันทึกไว้ในสัญญาหรือระบุเลขบัญชีธนาคารของเจ้าหนี้ไว้ก็ได้

※ ข้อมูลโดยละเอียดเกี่ยวกับการจัดทำตั๋วสัญญาใช้เงินสามารถดูได้ที่ <ศาลแขวงกลางกรุงโซลการสื่อสาร-ค้นหาการบรรยายทางกฎหมาย-สัญญาในชีวิตประจำวัน>

· เพื่อหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดในการพิมพ์ ขอแนะนำให้ใช้คำและตัวเลขกำกับเมื่อระบุจำนวน

※ อย่างไรก็ตาม หากธุรกรรมทางการเงินเป็นลักษณะการทำธุรกรรมเชิงพาณิชย์ อัตราดอกเบี้ยตามกฎหมายจะเท่ากับร้อยละหก (6%) ต่อปี (มาตรา 54 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายพาณิชย์)

· บุคคลที่ได้รับดอกเบี้ยสูงกว่าอัตราดอกเบี้ยสูงสุดต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่ง (1) ปีและ/หรือโทษปรับไม่เกิน 10,000,000 วอน บุคคลนั้นอาจต้องระวางทั้งโทษจำคุกและโทษปรับ (มาตรา 8 แห่งรัฐบัญญัติกำหนดอัตราดอกเบี้ย)

· ตัวอย่างเช่น ถ้าคู่สัญญาทั้งสองฝ่ายทำสัญญากู้ยืมเงินสดเพื่อการบริโภคด้วยยอดเงินต้น 10,000,000 วอนที่อัตราดอกเบี้ยร้อยละ 20 (20%) ต่อปี ลูกหนี้อาจได้รับเงินกู้จากเจ้าหนี้จำนวน 8,000,000 วอนหลังจากหักดอกเบี้ยจำนวน 2,000,000 วอนล่วงหน้าจากยอดเงินต้น 10,000,000 วอน

※“ข้อกำหนดเพิ่มเติม” หมายถึง ข้อสัญญาที่มีอยู่ในสัญญาในวัตถุประสงค์เพื่อจำกัดการเกิดผลหรือโมฆะกรรมของการกระทำการทางกฎหมาย

· วัตถุประสงค์ของข้อสันนิษฐานเพื่อประโยชน์ของลูกหนี้นั้น เพื่อให้ลูกหนี้สามารถผ่อนปรนการชำระหนี้โดยการมอบความน่าเชื่อถือทางการเงินของตนในระยะเวลาที่กำหนดไว้แน่นอน

· กรณีที่ลูกหนี้ทำให้หลักประกันเสียหาย ลดลง หรือเป็นโมฆะ (มาตรา 388-1 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)

· กรณีที่ลูกหนี้ไม่สามารถปลดภาระผูกพันของตนที่จะจัดหาหลักประกัน (มาตรา 388-2 แห่งรัฐบัญญัติกฎหมายแพ่ง)

· กรณีที่ลูกหนี้ล้มละลาย (มาตรา 425 แห่งรัฐบัญญัติฟื้นฟูกิจการและการล้มละลายของลูกหนี้)

※ท่านอาจระบุเพิ่มเติมโดยชัดแจ้งในเนื้อหาเกี่ยวกับการสูญเสียผลประโยชน์ของลูกหนี้ที่เป็นผลมาจากระยะเวลาที่กำหนดไว้แน่นอนเป็นเงื่อนไขพิเศษในสัญญา

· ไม่ควรยอมรับเงื่อนไขใดๆ ที่ไม่แน่นอน เช่น “ลูกหนี้จะต้องชำระหนี้หากตนได้รับเงิน”

1. ลูกหนี้ได้กู้ยืมเงินจำนวย 10,000,000 วอน (สิบล้านวอน) จากเจ้าหนี้ ที่อัตราดอกเบี้ย 10% ต่อปีเป็นระยะเวลา 1 ปี ณ วันที่ 1 มีนาคม 2009

2. หากลูกหนี้ไม่ชำระหนี้คืนเจ้าหนี้ก่อนหรือ ณ วันที่ครบกำหนดชำระหนี้ ลูกหนี้ต้องชำระอัตราดอกเบี้ยค้างชำระที่ 30% ต่อปีให้แก่เจ้าหนี้

3. หากเกิดเหตุการณ์ใดต่อไปนี้ ลูกหนี้จะชำระหนี้คืนแก่เจ้าหนี้ทันทีแม้ว่าจะยังไม่ถึงกำหนดเวลาชำระหนี้

(a) กรณีที่ลูกหนี้ทำให้หลักประกันเสียหาย ลดลง หรือเป็นโมฆะ

(b) กรณีที่ลูกหนี้ไม่สามารถปลดภาระผูกพันของตนที่จะจัดหาหลักประกัน

(c) กรณีที่ลูกหนี้ล้มละลาย

※ โปรดทราบว่าข้อสัญญาที่ 2 และ 3 ข้างต้นเป็นเพียงเงื่อนไขพิเศษซึ่งอาจจะตกลงกันโดยคู่สัญญา และข้อสัญญาอื่นๆ เป็นข้อกำหนดที่สำคัญ