THAI

เหยื่อความรุนแรงในครอบครัว
การตัดสินใจบทลงโทษเพื่อการคุ้มครองสำหรับคดีคุ้มครองครอบครัว
การตัดสินใจบทลงโทษเพื่อการคุ้มครอง
- กรณีเห็นชอบเมื่อพิจารณาแล้วว่ามีความจำเป็นต้องใช้บทลงโทษเพื่อการคุ้มครองเนื่องจากผลการพิจารณาคดีคุ้มครองครอบครัว ศาลสามารถใช้บทลงโทษเพื่อการคุ้มครองข้อใดข้อหนึ่งดังต่อไปนี้ โดยสามารถลงโทษซ้ำได้ในกรณีที่จำเป็น (「พระราชบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับบทลงโทษอาชญากรรมความรุนแรงในครอบครัว」 มาตรา 40 วรรค 1 และวรรค 2).
1. จำกัดการเข้าถึงไม่ให้ผู้ก่อความรุนแรงในครอบครัว(ต่อไปนี้เรียกว่า “ผู้กระทำผิด”) เข้าถึงเหยื่อ(ต่อไปนี้เรียกว่า “เหยื่อ”) หรือสมาชิกในครอบครัว
2. จำกัดการเข้าถึงไม่ให้ผู้กระทำผิดเข้าถึงเหยื่อหรือสมาชิกในครอบครัวผ่านการใช้โทรคมนาคมเทคโนโลยีต่าง ๆ
3. จำกัดสิทธิการเป็นผู้ปกครองของเหยื่อ ในกรณีผู้กระทำผิดเป็นผู้ที่มีสิทธิในการเป็นผู้ปกครอง
4. ออกคำสั่งให้เข้าร่วมกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์·คำสั่งให้เข้าอบรม
5. คุมความประพฤติ
6. ฝากควบคุมดูแลโดยสถาบันคุ้มครอง
7. ฝากรักษาโดยสถาบันการแพทย์
8. ฝากให้คำปรึกษาโดยศูนย์ให้คำปรึกษา ฯลฯ
- กรณีศาลตัดสินใช้บทลงโทษเพื่อการคุ้มครอง มาตรการชั่วคราวที่เริ่มดำเนินการไปแล้วของตำรวจหรืออัยการจะถูกเลิกใช้ (「พระราชบัญญัติการตัดสินการคุ้มครองบ้าน」 มาตรา 45 วรรค 1).
ระยะเวลาของบทลงโทษเพื่อการคุ้มครอง
- บทลงโทษเพื่อการคุ้มครองสำหรับคดีคุ้มครองครอบครัวสามารถทำได้นานที่สุด 6 เดือน และกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์·คำสั่งให้เข้าอบรมจะไม่สามารถเกิน 200 ชั่วโมงได้ (「พระราชบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับบทลงโทษอาชญากรรมความรุนแรงในครอบครัว」 มาตรา 41).
คำสั่งชดใช้ความเสียหายของเหยื่อ
- เมื่อมีการประกาศใช้บทลงโทษเพื่อการคุ้มครอง ศาลสามารถออกคำสั่งโดยใช้สิทธิอำนาจ หรือตามคำร้องขอของเหยื่อ ต่อผู้กระทำผิดให้ชำระเงินหรือชดใช้ความเสียหายต่อเหยื่อ (ต่อไปนี้เรียกว่า "ค่าเสียหาย") (「พระราชบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับบทลงโทษอาชญากรรมความรุนแรงในครอบครัว」 มาตรา 57 วรรค 1).