ข้อห้ามของมาตรการเสียเปรียบเกี่ยวกับเหยื่อความรุนแรงทางเพศ
ข้อห้ามของมาตรการเสียเปรียบของนายจ้าง
- ห้ามมิให้บุคคลที่จ้างบุคคลที่แจ้งว่าพบเห็นเหยื่อความรุนแรงทางเพศ หรือพบความรุนแรงทางเพศ ดำเนินมาตรการเสียเปรียบต่อผู้ที่แจ้งเหตุที่พบเหยื่อหรือความจริงด้านความรุนแรงทางเพศ (「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 8).
- กรณีนายจ้างดำเนินมาตรการเสียเปรียบต่อเหยื่อความรุนแรงทางเพศที่จ้างงานอยู่ หรือบุคคลที่แจ้งว่าพบเห็นความรุนแรงทางเพศ บุคคลนั้นจะต้องจำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือ ปรับไม่เกิน 30 ล้านวอน (「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 36 วรรค 1).
สนับสนุนการหางานสำหรับผู้ปกครองของเหยื่อความรุนแรงทางเพศ
แนะนำการหางาน
- รัฐและรัญบาลท้องถิ่นสามารถจัดฝึกอบรมด้านอาชีพ และแนะแนวการหางานให้แก่บุคคลที่คุ้มครองเหยื่อความรุนแรงทางเพศที่เป็นผู้เยาว์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ หรือผู้พิการ (「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 7 วรรค 3 และ 「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับกฎการใช้การป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 2(4)).
· บุคคลที่คุ้มครองเหยื่อความรุนแรงทางเพศที่เป็นผู้เยาว์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ หรือผู้พิการ สามารถยื่นขอเข้ารับการสนับสนุนการหางานต่อ นายกเทศมนตรีนครปกครองตนเองพิเศษ·ผู้ว่าราชการจังหวัดปกครองตนเองพิเศษ หรือ นายกเทศมนตรีเมือง·นายอำเภอ·นายกเทศมนตรีเขต (หมายถึง นายกเทศมนตรีเขตปกครองตนเอง) ที่ควบคุมดูแลในเขตที่อยู่อาศัยของตนเองได้ (「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 7 วรรค 4 และ 「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับกฎการใช้การป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 2(5) วรรค 1).