การคุ้มครองฐานข้อมูลส่วนตัว และชีวิตส่วนตัวของเหยื่อความรุนแรงทางเพศ
ห้ามเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวและความลับชีวิตส่วนตัวของเหยื่อความรุนแรงทางเพศ- ห้ามมิให้ข้าราชการหรือบุคคลที่ทำงานเกี่ยวกับการสืบสวนหรือพิจารณาคดีอาชญกรรมความรุนแรงทางเพศ เปิดเผยหรือแพร่งพรายข้อมูลส่วนตัว เช่น ที่อยู่, ชื่อ, อายุ, อาชีพ, โรงเรียน, รูปลักษณ์ของเหยื่อความรุนแรงทางเพศ ข้อมูลส่วนตัว และรูปภาพ ฯลฯ ที่สามารถรู้ได้ว่าเป็นเหยื่อความรุนแรงทางเพศ หรือความลับเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของเหยื่อความรุนแรงทางเพศ (「พระราชบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษอาชญากรรมทางเพศ」 มาตรา 24 วรรค 1).
- ห้ามมิให้หัวหน้าศูนย์ให้คำปรึกษาด้านความรุนแรงทางเพศ, สถานคุ้มครองผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศ หรือ ศูนย์ช่วยเหลือผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศ หรือผู้ปฏิบัติงาน หรือ บุคคลที่เคยทำงานนั้นแพร่งพรายความลับที่ทราบจากการทำงานโดยเด็ดขาด (「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 30).
มาตรการความปลอดภัยส่วนบุคคล และการป้องกันส่วนบุคคล- ในกรณีเหยื่อความรุนแรงทางเพศเหยื่อความรุนแรงทางเพศเข้าร่วมคำให้การที่หน่วยสืบสวนสอบสวนกลางหรือศาล อัยการสามารถออกมาตรการเพื่อคุ้มครอง เช่น เมื่อเข้าร่วมหน่วยสืบสวนสอบสวนกลาง หรือ การพิจารณาคดีในศาล และกลับบ้านร่วมกัน ฯลฯ โดยเรียกร้องต่อเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบดูแลเหยื่อ หรือ ศูนย์สนับสนุนเหยื่อของอาญชญากรรม ฯลฯ ตามอำนาจสิทธิ หรือการยื่นขอของเหยื่อความรุนแรงทางเพศ ในกรณีที่พิจารณาแล้วว่ามีความเสี่ยงเกิดการแก้แค้นต่อผู้กระทำผิดความรุนแรงทางเพศ หรือครอบครัวนั้น, เพื่อนร่วมงาน ฯลฯ (สำนักงานอัยการ, 「แนวทางเกี่ยวกับการคุ้มครองและสนับสนุนเหยื่อของอาชญากรรม」, 「พระราชบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษอาชญากรรมทางเพศ」 มาตรา 22 และ 「พระราชบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับบทลงโทษอาชญากรรมรุนแรงแบบพิเศษ」 มาตรา 7).