THAI

เหยื่ออาชญากรรมทางเพศ
การคุ้มครองผ่านสถานคุ้มครองผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศ
ประเภทของสถานคุ้มครอง และระยะเวลาการคุ้มครอง
- เหยื่อความรุนแรงทางเพศ จะได้รับความคุ้มครองในระยะเวลาที่กำหนด โดยผ่านทางสถานคุ้มครองผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศดังต่อไปนี้ (「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 12 วรรค 3 และมาตรา 16 วรรค 1).

การจำแนก

คุณสมบัติของผู้รับการคุ้มครอง

ระยะการคุ้มครอง

สถานคุ้มครองทั่วไป

เหยื่อความรุนแรงทางเพศ

ภายใน 1 ปี

สถานคุ้มครองผู้พิการ

ผู้พิการที่เป็นเหยื่อความรุนแรงทางเพศ

ภายใน 2 ปี

สถานคุ้มครองการสนับสนุนพิเศษ

เหยื่อที่อายุน้อยกว่า 19 ปีโดยเป็นเหยื่อที่ถูกเครือญาติข่มขืน ฯลฯ

จนกว่าจะอายุ 19 ปี

สถานคุ้มครองชาวต่างชาตื

เหยื่อชาวต่างชาติ

ภายใน 1 ปี

สถานบันเอกชนแบบร่วมที่มีที่อยู่อาศัยในชุมชนสนับสนุนการพึ่งพาตนเอง

เหยื่อความรุนแรงทางเพศที่ออกมาจากสถาบันคุ้มครองทั่วไป, สถาบันคุ้มครองผู้พิการ และสถาบันคุ้มครองที่ได้รับการสนับสนุนพิเศษ

ภายใน 2 ปี

สถานบันส่วนกลางแบบร่วมสำหรับสนับสนุนการพึ่งพาตนเองของผู้พิการ

เหยื่อความรุนแรงทางเพศที่ออกมาจากสถาบันคุ้มครองผู้พิการ

ภายใน 2 ปี

การเข้าสู่สถานคุ้มครอง
- กรณีดังต่อไปนี้ เหยื่อความรุนแรงทางเพศหรือสมาชิกครอบครัวของเหยื่อความรุนแรงทางเพศ สามารถเข้าสถานคุ้มครองผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศ (「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 15 วรรค 1).
· กรณีเหยื่อความรุนแรงทางเพศ หรือสมาชิกครอบครัวของเหยื่อความรุนแรงทางเพศเห็นด้วยว่าต้องการจะเข้าเข้าสถานคุ้มครอง
· กรณีผู้ปกครองที่ไม่ใช่ผู้ก่อความรุนแรงทางเพศของผู้เยาว์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ หรือบุคคลที่ความสามารถทางการสื่อสารไม่สมบูรณ์ เช่น ผู้พิการทางสติปัญญา ฯลฯ เห็นด้วยกับการเข้าสถานคุ้มครอง
- หัวหน้าสถานคุ้มครองผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศ สามารถอนุญาตให้เข้าสถานคุ้มครองผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศได้ ในกรณีผู้ให้คำปรึกษายืนยันว่าจำเป็นต้องเข้ารับการรักษา และได้รับการยืนยันว่าไม่จำเป็นต้องรับฟังความเห็นจากผู้ปกครอง เนื่องจากเป็นบุคคลนั้นเหยื่อความรุนแรงทางเพศเพราะญาติพี่น้อง หรือเป็นบุคคลที่ความสามารถทางการสื่อสารไม่สมบูรณ์ เช่น ผู้พิการทางสติปัญญา ฯลฯ (ส่วนหน้า「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 15 วรรค 3).
· ในกรณีนี้ หัวหน้าสถาบันคุ้มครองที่ได้รับอนุญาต จะต้องรีบขอรับการยินยอมจากนายกเทศมนตรีนครปกครองตนเองพิเศษ·ผู้ว่าราชการจังหวัดปกครองตนเองพิเศษ หรือ นายกเทศมนตรีเมือง·นายอำเภอ·นายกเทศมนตรีเขตที่ควบคุมดูแล (ส่วนหลัง「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 15 วรรค 3).
การออกสถาบันคุ้มครอง
- บุคคลที่เข้าไปยังสถานคุ้มครองผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศ สามารออกจากสถานคุ้มครองผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศได้ตามความเห็นของตนเอง หรือคำขอจากผู้ปกครองที่ยินยอมให้เข้าสถาบันคุ้มครอง (「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 17 วรรค 1).
- หัวหน้าสถานคุ้มครองผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศ สามารถสั่งให้บุคคลตามกรณีดังต่อไปนี้ให้ออกจากสถานคุ้มครองผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศได้ (「พระราชบัญญัติเกี่ยวกับการป้องกันความรุนแรงทางเพศและการคุ้มครองเหยื่อ」 มาตรา 17 วรรค 2).
· กรณีบรรลุวัตถุประสงค์ในการคุ้มครองแล้ว
· กรณีระยะเวลาการคุ้มครองเสร็จสิ้นแล้ว
· กรณีผู้เข้าสถานคุ้มครองพูดเท็จ หรือใช้วิธีผิดกฎหมายในการเข้าสถานคุ้มครอง
· กรณีมีพฤติกรรมที่ไม่เป็นระเบียบอย่างชัดเจนภายในสถานคุ้มครองผู้เสียหายจากความรุนแรงทางเพศ