THAI

- ในกรณีที่ผ่านไปเจ็ดปีหลังจากบุคคลได้รับโทษจำคุกหรือจำคุกแบบไม่ต้องใช้แรงงานจนครบกำหนดระยะเวลาหรือได้รับการยกเว้นจากการรับโทษดังกล่าวแล้วในแง่ของการรับโทษเพื่อชดใช้แก่ฝ่ายที่ได้รับบาดเจ็บ และไม่ได้มีการต้องโทษระงับการรับรองคุณสมบัติหรือโทษที่หนักกว่านั้นอีก ในกรณีนี้ ผู้ที่เกี่ยวข้องหรืออัยการอาจยื่นคำร้องขอให้มีการออกประกาศการพ้นโทษได้ (มาตรา 81 「ของพระราชบัญญัติอาญา」)

- ในกรณีที่ระยะเวลาตามที่จัดประเภทอยู่ด้านล่างนี้ ได้ผ่านพ้นไป หลังจากที่ผู้ต้องขังรับโทษเสร็จสิ้นหรือได้รับการยกเว้นจากโทษดังกล่าวแล้ว โดยต้องไม่มีคำตัดสินให้ถูกระงับการรับรองคุณสมบัติหรือมีการลงโทษที่หนักกว่านั้น ในกรณีนี้ บทลงโทษจะสิ้นสภาพไปโดยปริยาย อย่างไรก็ตาม บทลงโทษจะพ้นสภาพ หลังจากได้มีการลงโทษไปแล้วหรือหลังจากที่มีการยกเว้นการลงโทษกักขังและการจ่ายค่าปรับอื่นๆ(มาตรา 7 วรรค 1 「ของพระราชบัญญัติว่าด้วยการพ้นโทษทางอาญา」)

- หากมีคำตัดสินให้มีบทลงโทษหลายกระทงในคำพิพากษาครั้งเดียว บทลงโทษที่ประกาศไว้และเป็นโทษที่หนักที่สุดจะสิ้นสภาพหลังจากช่วงเวลาตามข้อที่ 1 ถึง 3 ผ่านไป หลังมีการดำเนินการลงโทษแต่ละกระทงแล้ว หรือหลังจากที่บทลงโทษทุกกระทงได้รับการยกเว้น อย่างไรก็ตาม เมื่อใช้เกณฑ์ข้อ 1 และ 2 การจำคุกและการจำคุกโดยไม่ต้องใช้แรงงานจะถูกตีความว่าเป็นบทลงโทษประเภทเดียวกัน เมื่อมีการใส่ช่วงเวลาสำหรับบทลงโทษแต่ละอย่าง (มาตรา 7 วรรค 2 「ของพระราชบัญญัติว่าด้วยการพ้นโทษทางอาญา」)