การชดเชยสถานที่ควบคุมโรคติดต่อ
การชดเชยความเสียหายในสถานที่ควบคุมโรคติดต่อ
- กระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการ นายกเทศมนตรีเมืองพิเศษ·นายกเทศมนตรีเมืองใหญ่·นายกเทศมนตรีนครปกครองตนเองพิเศษ·ผู้ว่าราชการจังหวัด·ผู้ว่าราชการจังหวัดปกครองตนเองพิเศษ หรือนายกเทศมนตรีเมือง·นายอำเภอ·นายกเทศมนตรีเขต จะต้องชดเชยความเสียหายให้แก่ผู้ที่ได้รับความเสียหายดังต่อไปนี้ ตามการพิจารณาอย่างละเอียดและการลงมติของคณะกรรมการพิจารณาค่าชดเชยจาก 「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 70-2 (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 70 วรรค 1).
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นที่กำหนดโดยสถาบันควบคุมโรคติดต่อ「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 36
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการติดตั้งและใช้งานของสถานกักตัว ฯลฯ ตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 37
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการติดตั้งและใช้งานของสถานที่กักตัวผู้ที่สงสัยว่าติดเชื้อโรคติดต่อตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 39-3
· ความเสียหายของสถาบันการแพทย์ที่ใช้รักษาตามาตรการให้ผู้ป่วยโรคติดต่อ ผู้ที่สงสัยว่าติดเชื้อโรคติดต่อตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นในสถาบันการแพทย์จากการปิดสถาบันการแพทย์หรือระงับการทำงาน ฯลฯ ตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」
- ผู้บริหารของสถาบันการแพทย์ที่ต้องการรับค่าชดเชยความเสียหาย จะต้องแนบเอกสารยืนยันเกี่ยวกับความเสียหายลงในใบเรียกร้องค่าชเดชยความเสียหาย และส่งให้แก่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการ ผู้ว่าราชการจังหวัดปกครองตนเองพิเศษ นายกเทศมนตรีนครปกครองตนเองพิเศษ ผู้ว่าราชการเมือง·จังหวัด หรือนายกเทศมนตรีเมือง·นายอำเภอ·นายกเทศมนตรีเขต (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 70 วรรค 2 และ 「พระราชบัญญัติว่าด้วยกฎหมายการใช้การป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」เอกสารแนบหมายเลข 31).
- กรณีบุคคลที่ได้รับความเสียหายในการคำนวณค่าชดเชยจนทำให้เกิดหรือเพิ่มความเสียหายดังกล่าว โดยฝ่าฝืนหน้าที่ดำเนินการตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」หรือกฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้อง บุคคลนั้นจะไม่ได้รับค่าชดเชย หรือสามารถรับค่าชดเชยที่มีจำนวนลดลงไป โดยการกระทำความผิดที่จะไม่ได้รับค่าชดเชยมีดังต่อไปนี้ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 70 วรรค 3 และ 「พระราชบัญญัติการบังคับใช้การป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 28-2 วรรค 1).
· กรณีละเลยที่จะรายงาน·แจ้ง หรือรายงาน·แจ้งความเท็จ
· กรณีละเลยหน้าที่การรายงาน หรือขัดขวางการรายงานของผู้มีหน้าที่รายงานตามกฎหมายวรรค 1 ในแต่ละข้อ
· กรณีปฏิบัติข้อห้ามเมื่อมีการสอบสวนทางระบาดวิทยา
· กรณีไม่ติดตั้งสถานที่ควบคุมโรคติดต่อ
· กรณีฝ่าฝืนโดยไม่ให้ความร่วมมือ
· กรณีฝ่าฝืนคำชี้แนะหรือคำสั่ง
· กรณีฝ่าฝืนภาระหน้าที่การทำงานที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการเห็นว่ามีความสำคัญเป็นพิเศษ
อาคารที่ปนเปื้อนเชื้อโรคติดต่อ
การชดเชยความเสียดายอาคารที่ปนเปื้อนเชื้อโรคติดต่อ
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการ ผู้ว่าราชการจังหวัดปกครองตนเองพิเศษ นายกเทศมนตรีนครปกครองตนเองพิเศษ ผู้ว่าราชการเมือง·จังหวัด และนายกเทศมนตรีเมือง·นายอำเภอ·นายกเทศมนตรีเขต จะต้องชดเชยความเสียหายให้แก่บุคคลที่ได้รับความเสียหายดังต่อไปนี้ตาม 「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 70-2 ของการพิจารณาอย่างละเอียดและการลงมติของคณะกรรมการพิจารณาค่าชดเชย (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 70 วรรค 1).
· ความเสียหายที่พบจากการติดตั้งและใช้งานการกำหนดสถาบันควบคุมโรคติดต่อ หรือสถานที่กักตัว ฯลฯ ตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」มาตรา 36 และ มาตรา 37
· ความเสียหายของสถาบันการแพทย์ที่รักษาผู้ป่วยโรคติดต่อ ผู้ป่วยที่ถูกสันนิษฐานว่าเป็นผู้ป่วยของการกักกันโรคติดต่อ ฯลฯ ตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นในสถาบันการแพทย์จากการปิดสถาบันการแพทย์หรือระงับการทำงาน ฯลฯ ตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากสถานที่มีผู้ป่วยโรคติดต่อ ฯลฯ หรือเป็นสถานที่ที่ถูกยืนยันว่ามีการปนเปื้อนของโรคติดต่อ ส่งผลให้ถูกปิดตัวชั่วคราว ถูกสั่งห้ามเข้าออกในที่สาธารณะ ถูกจำกัดการเคลื่อนไหวภายในสถานที่และการปิดกั้นจราจรต่าง ๆ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 47 ข้อ 1)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากมาตรการกำจัดอย่างการใช้·การรับ·การเคลื่อนย้ายสิ่งของที่ปนเปื้อนเชื่อโรคหรือสงสัยว่ามีการปนเปื้นของโรคติดต่อ หรือการทิ้ง หรือการห้ามทำความสะอาดหรือเผาสิ่งของ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 47 ข้อ 4)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากการฆ่าเชื้อสถานที่ปนเปื้อนเชื้อโรคติดต่อหรือมาตรการกำจัดที่มีความจำเป็นอื่น ๆ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 47 ข้อ 5)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากการฆ่าเชื้อสถานที่พบผู้ป่วยโรคติดต่อหรือสถานที่ที่ปนเปื้อนเชื่อโรคหรือสงสัยว่ามีการปนเปื้นของโรคติดต่อ หรือมาตรการจำกัดที่จำเป็นอื่น ๆ ตามคำแนะนำของแพทย์ แพทย์แผนโบราณ หรือข้าราชการที่เกี่ยวข้อง (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 48 วรรค 1)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากมาตรการจำกัดอื่น ๆ ที่จำเป็นการสั่งห้ามให้ขายหรือรับอาหารที่มีความเสี่ยงต่อการแพร่เชื้อโรคติดต่อ หรือทำลายอาหาร (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 49 วรรค 1 ข้อ 4)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากมารตรการที่สั่งให้จำกัด·ห้ามการครอบครอง·เคลื่อนย้ายสิ่งของที่เป็นพาหะในการแพร่เชื้อ หรือการทำลายและเผาสิ่งของ หรือมาตรการจำกัดอื่น ๆ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 49 วรรค 1 ข้อ 6)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากการกำหนดให้มีแพทย์มาประจำอยู่ในพาหนะขนส่งเรือ·เครื่องบิน·รถไฟ ฯลฯ สถานที่ทำงาน หรือ สถานที่ต่าง ๆ ที่มีผู้คนจำนวนมาก หรือออกคำสั่งให้ติดตั้งสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีความจำเป็นต่อการป้องกันโรคติดต่อ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 49 วรรค 1 ข้อ 7)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากการออกคำสั่งให้ฆ่าเชื้อสิ่งอำนวยความสะดวกหรือสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับสาธารณสุข หรือดำเนินมาตรการที่จำเป็น หรือห้ามสร้างใหม่·ปรับปรุง·เปลี่ยนแปลง·ยกเลิก หรือใช้งานระบบการจ่ายน้ำประปา ท่อระบายน้ำเสีย บ่อน้ำ ที่กำจัดขยะ ห้องน้ำ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 49 วรรค 1 ข้อ 8)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากการออกคำสั่งให้กำจัดหนู แมลงศัตรูพืช หรือสัตว์ที่เป็นพาหะนำโรคอื่น ๆ หรือให้ติดตั้งสิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อการกำจัด (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 49 วรรค 1 ข้อ 9)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากการจำกัดหรือห้ามการตกปลา·ว่ายน้ำ หรือใช้บ่อน้ำบางแห่งในสถานที่ที่กำหนด (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 49 วรรค 1 ข้อ 10)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากการระดมแพทย์·ผู้ประกอบการด้านการแพทย์ และบุคลากรทางการแพทย์ที่จำเป็นในช่วงที่มีการระบาดของโรคติดต่อ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 49 วรรค 1 ข้อ 12)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากการระดมเตียงผู้ป่วยของสถาบันการแพทย์ สถาบันฝึกอบรม·ที่พัก ฯลฯ ในช่วงที่มีการระบาดของโรคติดต่อ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 49 วรรค 1 ข้อ 12-2)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องจากการออกคำสั่งฆ่าเชื้อหรือจัดการนอกเหนือจากนี้ตามความจำเป็น สำหรับสิ่งอำนวยความสะดวกหรือสถานที่ที่แพร่เชื่อโรคติดต่อหรือสงสัยว่ามีอาการของโรคติดต่อ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 49 วรรค 1 ข้อ 13)
· ความเสียหายที่เกิดขึ้นตาม「พระราชบัญญัติประกันสุขภาพประชาชน」 มาตรา 42 เนื่องจากผู้อำนวยการกรมควบคุมโรคแห่งเกาหลี ผู้ว่าราชการจังหวัดปกครองตนเองพิเศษ นายกเทศมนตรีนครปกครองตนเองพิเศษ ผู้ว่าราชการเมือง·จังหวัด หรือนายกเทศมนตรีเมือง·นายอำเภอ·นายกเทศมนตรีเขตเปิดเผยความจริงที่ว่ามีการพบเจอ·แวะผ่านของผู้ป่วยโรคติดต่อ ฯลฯ และความเสียหายเนื่องจากการพิจารณาอย่างละเอียดและการลงมติของคณะกรรมการพิจารณาค่าชดเชยตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 70-2
- เจ้าของอาคารที่ต้องการรับค่าชดเชยความเสียหาย จะต้องแนบเอกสารยืนยันเกี่ยวกับความเสียหายลงในใบเรียกร้องค่าชเดชยความเสียหาย และส่งให้แก่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการ ผู้ว่าราชการจังหวัดปกครองตนเองพิเศษ นายกเทศมนตรีนครปกครองตนเองพิเศษ ผู้ว่าราชการเมือง·จังหวัด หรือนายกเทศมนตรีเมือง·นายอำเภอ·นายกเทศมนตรีเขต (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 70 วรรค 2 และ 「พระราชบัญญัติว่าด้วยกฎหมายการใช้การป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」เอกสารแนบหมายเลข 31).
- กรณีบุคคลที่ได้รับความเสียหายในการคำนวณค่าชดเชยจนทำให้เกิดหรือเพิ่มความเสียหายดังกล่าว โดยฝ่าฝืนหน้าที่ดำเนินการตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」หรือกฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้อง บุคคลนั้นจะไม่ได้รับค่าชดเชย หรือสามารถรับค่าชดเชยที่มีจำนวนลดลงไป (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 70 วรรค 3).