การสนับสนุนผู้ป่วยโรคติดต่อ
ค่าใช้จ่ายในการรักษาและดูแล
- รัฐจะเป็นฝ่ายรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในการรักษาและดูแลของผู่ป่วยโรคติดต่อ ฯลฯ ตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 4 วรรค 2 ข้อ 2 (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 67 ข้อ 1).
ระดับการรับประกันขั้นต่ำ
- เมืองปกครองตนเองพิเศษ
จังหวัดปกครองตนเองพิเศษและเมือง·อำเภอ·เขตจะต้องสนับสนุนระดับการรับประกันขั้นต่ำตาม「พระราชบัญญัติความมั่นคงในการดำรงชีวิตขั้นพื้นฐานแห่งชาติ」 มาตรา 2 ข้อ 6 เพื่อเป็นการป้องกันการระบดาของโรคติดต่อ ให้แก่บุคคลมีปัญหาในการหาเลี้ยงชีพเนื่องจากการปิดการจราจรหรือเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล คุณสมบัติของผู้ที่ได้รับการสนับสนุนมีดังต่อไปนี้ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 64 ข้อ 6 และ มาตรา 47 ข้อ 1·ข้อ 3).
· บุคคลมีปัญหาในการหาเลี้ยงชีพเนื่องจากสถานที่มีผู้ป่วยโรคติดต่อ ฯลฯ หรือเป็นสถานที่ที่ถูกยืนยันว่ามีการปนเปื้อนของโรคติดต่อ ส่งผลให้ถูกปิดตัวชั่วคราว ถูกสั่งห้ามเข้าออกในที่สาธารณะ ถูกจำกัดการเคลื่อนไหวภายในสถานที่และการปิดกั้นจราจรต่าง ๆ
· บุคคลมีปัญหาในการหาเลี้ยงชีพเนื่องจากผู้ที่สงสัยว่าติดเชื้อโรคติดต่อเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลหรือกักตัวในสถานที่ที่เหมาะสมเป็นระยะเวลาหนึ่ง
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการ นายกเทศมนตรีเมืองพิเศษ·นายกเทศมนตรีเมืองใหญ่·นายกเทศมนตรีนครปกครองตนเองพิเศษ·ผู้ว่าราชการจังหวัด·ผู้ว่าราชการจังหวัดปกครองตนเองพิเศษ หรือนายกเทศมนตรีเมือง·นายอำเภอ·นายกเทศมนตรีเขต จะต้องปิดกั้นพื้นที่ที่ควบคุมดูแลบางส่วนหรือทั้งหมดเพื่อป้องกันโรคติดต่อ และจะต้องสนับสนุนค่าใช้จ่าย ระดับการรับประกันขั้นต่ำสำหรับบุคคลที่มีปัญหาในการหาเลี้ยงชีพตาม 「พระราชบัญญัติความมั่นคงในการดำรงชีวิตขั้นพื้นฐานแห่งชาติ」 มาตรา 2 ข้อ 6 ซึ่งเมือง·จังหวัดจะเป็นฝ่ายรับผิดชอบค่าใช้จ่าย (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 65 ข้อ 6).
ค่าพักฟื้นครอบครัว
- เมื่อผู้รับเป็นผู้ป่วยโรคติดต่อตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」ที่เสี่ยงต่อการติดเชื้อโรคติดต่อ ได้รับค่าตอบแทนการดูแลระยะยาวเทียบเท่ากับการดูแลถึงที่พักจากสมาชิกในครอบครัว ฯลฯ องค์กรสาธารณะสามารถมอบค่าพักฟื้นครอบครัวให้แก่ผู้รับดังกล่าวได้ตาม 「พระราชบัญญัติบังคับใช้ว่าด้วยประกันการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุ」 มาตรา 12 วรรค 2 ข้อ 1 (「พระราชบัญญัติประกันการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุ」 มาตรา 24 วรรค 1 ข้อ 3).
- จำนวนเงินที่ต้องจ่ายสำหรับค่าพักฟื้นครอบครัวตามข้างต้นจะพิจารณาจากระดับการใช้ประโยชน์ ฯลฯ และผ่านการตรวจสอบของคณะกรรมการการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุ โดยจะกำหนดและประกาศโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการตาม「พระราชบัญญัติประกันการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุ」 มาตรา 45 (「พระราชบัญญัติบังคับใช้ว่าด้วยประกันการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุ」 มาตรา 12 วรรค 1).
ค่าตอบแทนทางการแพทย์
- กรณีต้องการรับค่าตอบแทนทางการแพทย์ตามมาตรฐานที่กำหนดและประกาศโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการเนื่องจากมีเหตุผลเร่งด่วน เช่น การแพร่กระจายของโรคติดต่อ ฯลฯ สามารถยื่นขอรับค่าตอบแทนทางการแพทย์ต่อสถาบันสวัสดิการทางการแพทย์ที่ 2 หรือสถาบันสวัสดิการทางการแพทย์ที่ 3 (「พระราชบัญญัติการบังคับใช้ด้านสวัสดิการทางการแพทย์」 มาตรา 3 วรรค 1 ข้อ 7).
การสนับสนุนวันหยุดพักผ่อนโดยมีค่าจ้างและค่าใช้จ่าย
- กรณีลูกจ้างเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลหรือกักตัวตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」นายจ้างสามารถมอบวันหยุดพักผ่อนโดยมีค่าจ้างในช่วงเวลาดังกล่าวที่ลูกจ้างเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลหรือกักตัว (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 41-2 วรรค 1 ที่มา).
※ กรณีนี้ นายจ้างจะต้องมอบวันหยุดพักผ่อนโดยมีค่าจ้างให้แก่ลูกจ้าง เมื่อนายจ้างได้รับการสนับสนุนด้านค่าใช้จ่ายสำหรับวันหยุดพักผ่อนโดยมีค่าจ้างจากรัฐ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 ส่วนมาตรา 41-2 วรรค 1).
- ห้ามมิให้นายจ้างเลิกจ้างลูกจ้างด้วยเหตุผลวันหยุดพักผ่อนโดยมีค่าจ้างหรือการกระทำที่ไม่พึงประสงค์อื่น ๆ และไม่สามารถเลิกจ้างลูกจ้างภายในระหว่างระยะเวลาการลาหยุดพักร้อนโดยมีค่าจ้าง (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 41-2 วรรค 2 เนื้อหา).
※ อย่างไรก็ตาม สามารถละเว้นในกรณีที่ไม่สามารถดำเนินกิจการต่อไปได้ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 41-2 วรรค 2 ที่มา).
- รัฐสามารถสนับสนุนค่าใช้จ่ายสำหรับการลาหยุดพักผ่อนโดยมีค่าจ้าง โดยจำนวนเงินค่าสนับสนุนที่พิจารณาและประกาศโดยผู้อำนวยการกรมควบคุมโรคแห่งเกาหลีและกระทรวงเศรษฐกิจและการคลัง ซึ่งจะเป็นจำนวนเงินที่คูณกับระยะเวลาที่ลูกจ้างเข้ารักษาในโรงพยาบาลหรือกักตัวตามกฎหมาย (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 41-2 วรรค 3, มาตรา 41-2 วรรค 4 และ 「พระราชบัญญัติการบังคับใช้การป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 23-3 วรรค 1).
- นายจ้างที่ต้องการรับเงินสนับสนุนค่าใช้จ่ายข้างต้น จะต้องแนบเอกสารใบสมัครการสนับสนันการลาหยุดพักผ่อนโดยมีค่าจ้าง (รวมถึง ใบสมัครแบบอิเล็กทรอนิกส์) ดังต่อไปนี้ และส่งให้แก่ผู้อำนวยการกรมควบคุมโรคแห่งเกาหลี (「พระราชบัญญัติการบังคับใช้การป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 23-3 วรรค 2, 「พระราชบัญญัติว่าด้วยกฎหมายการใช้การป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 31-6 และ ข้อ 21-2).
· ใบสมัครการสนับสนันการลาหยุดพักผ่อนโดยมีค่าจ้าง
· เอกสารที่สามารถยืนยันความจริงและระยะเวลาที่ลูกจ้างเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลหรือกักตัว
· เอกสารที่สามารถพิสูจน์ความจริงว่าลูกจ้างกำลังทำงานอยู่ เช่น หนังสือรับรองการทำงาน ฯลฯ
· เอกสารที่สามารถพิสูจน์ความจริงว่าได้มอบวันลาหยุดพักผ่อนโดยมีค่าจ้างให้แก่ลูกจ้าง เช่น ใบเสร็จแจ้งรายละเอียดค่าจ้าง ฯลฯ
· เอกสารอื่น ๆ ที่ผู้อำนวยการกรมควบคุมโรคแห่งเกาหลียืนยันว่ามีความจำเป็นพิเศษสำหรับการสนับสนุนค่าวันหยุดพักผ่อนโดยมีค่าจ้าง
- กรณีผู้อำนวยการกรมควบคุมโรคแห่งเกาหลีได้รับใบสมัครข้างต้น จะต้องแจ้งต่อนายจ้างเป็นลายลักษณ์อักษร หลังจากตัดสินใจว่าจะสนับสนุนค่าใช้จ่ายวันลาหยุดพักผ่อนโดยมีค่าจ้างและสถานะจำนวนเงินช่วยเหลือ (「พระราชบัญญัติการบังคับใช้การป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 23-3 วรรค 4).
ค่ารักษาและการสนับสนุนค่าใช้จ่ายสำหรับชาวต่างชาติ
- ผู้อำนวยการกรมควบคุมโรคแห่งเกาหลีได้พิจารณาแนวปฏิบัติสากลหรือกฎแห่งการตอบแทนซึ่งกันและกัน และสามารถรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดหรือบางส่วนสำหรับผู้ป่วยโรคติดต่อที่เป็นชาวต่างชาติตามค่าใช้จ่ายดังต่อไปนี้ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 69-2 เนื้อหา).
· ค่ารักษาตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」 มาตรา 41
· ค่าใช้จ่ายในการตรวจ ตรวจรักษาโรค รักษาโรค เข้ารักษาในโรงพยาบาล และการกักตัวตาม「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」
- อย่างไรก็ตาม รัฐจะเป็นฝ่ายรับปิดชอบค่ารักษาและค่าใช้จ่าย ฯลฯ ที่ยืนยันการติดโรคติดต่อภายในประเทศของชาวต่างชาติ (「พระราชบัญญัติการป้องกันและจัดการโรคติดต่อ」มาตรา 69-2 อ้างอิงเนื้อหา).