THAI

- ผู้ย้ายถิ่นฐานจากการแต่งงาน ฯลฯ ที่ประสบความรุนแรงในครอบครัวอาจได้รับความคุ้มครองและการสนับสนุนจากรัฐและรัฐบาลท้องถิ่น (มาตรา 8, วรรค (3) และ (4) ของ "พระราชบัญญัติการสนับสนุนครอบครัวหลายวัฒนธรรม"):

- เมื่อพนักงานมืออาชีพและหัวหน้าศูนย์สนับสนุนสำหรับครอบครัวหลายวัฒนธรรมและนายหน้าการแต่งงานระหว่างประเทศและพนักงานของพวกเขาภายใต้ “พระราชบัญญัติการจัดการธุรกิจนายหน้าจัดหาคู่สมรส” ตระหนักถึงความรุนแรงในครอบครัวทางอาญาในการปฏิบัติหน้าที่ของพวกเขาพวกเขาจะต้องรายงานข้อเท็จจริงทันที ถึงหน่วยงานสืบสวนในกรณีที่ไม่มีเหตุอันสมควร (มาตรา 4 วรรค (2), อนุวรรค 4 และ 5 ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ อาชญากรรมแห่งความรุนแรงในครอบครัว")

- ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เสียเปรียบบุคคลใดๆ ที่ได้รายงานความรุนแรงในครอบครัวทางอาญาภายใต้บทบัญญัติข้างต้นเนื่องจากเหตุของการรายงานดังกล่าว (มาตรา 4, วรรค (4) ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ อาชญากรรมของความรุนแรงภายใน")

- เหยื่อของความรุนแรงในครอบครัว (ต่อไปนี้จะเรียกว่า "เหยื่อ") หรือตัวแทนทางกฎหมายของเขา/เธออาจยื่นคำร้องต่อผู้กระทำความผิดเกี่ยวกับความรุนแรงในครอบครัว ในกรณีที่ตัวแทนทางกฎหมายของผู้เสียหายเป็นผู้กระทำความผิดหรือได้กระทำความผิดเกี่ยวกับความรุนแรงในครอบครัวร่วมกับผู้กระทำความผิดญาติของผู้เสียหายสามารถร้องเรียนได้ (มาตรา 6, วรรค (1) ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ จากอาชญากรรมความรุนแรงในครอบครัว")

- ผู้เสียหายอาจยื่นเรื่องร้องทุกข์ที่ผู้กระทำความผิดความรุนแรงในครอบครัวเป็นผู้มีตำแหน่งทางสายเลือดหรือลูกหลานของผู้เสียหายหรือคู่สมรสของเขา/เธอ เช่นเดียวกับกรณีที่ตัวแทนทางกฎหมายของเขา/เธอยื่นเรื่องร้องเรียน (มาตรา 6, วรรค (2) ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ ของอาชญากรรมแห่งความรุนแรงในครอบครัว")

- ในกรณีที่ผู้เสียหายไม่มีตัวแทนทางกฎหมายหรือญาติที่ได้รับอนุญาตให้ยื่นเรื่องร้องเรียนอัยการจะต้องกำหนดบุคคลที่สามารถทำได้ภายในสิบวันหากผู้มีส่วนได้เสียร้องขอ (มาตรา 6, วรรค (3) ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ อาชญากรรมของความรุนแรงในครอบครัว")

- ในกรณีที่ผู้เสียหายหรือสมาชิกในครอบครัวมาพร้อมกับผู้เสียหาย (หมายถึงบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองหรือถูกนำขึ้นโดยเหยื่อในหมู่บุคคลภายใต้อนุวรรค 2, ของมาตรา 2 แห่งพระราชบัญญัติในกรณีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ ของอาชญากรรม ความรุนแรงในครอบครัวต่อไปนี้จะเรียกว่า "ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ ฯลฯ") เป็นเยาวชนและหากเยาวชนต้องการเข้าโรงเรียนในภูมิภาคอื่นนอกเหนือจากสถานที่ที่ภูมิลำเนาของเขา/เธอ (รวมถึงการรับเข้าเรียน การส่งกลับ การโอนย้าย หรือการรับเข้าโรงเรียน ) รัฐและรัฐบาลท้องถิ่นจะต้องให้การสนับสนุนเพื่อให้เขา/เธอสามารถเข้าโรงเรียนได้โดยไม่ยาก (มาตรา 4-4, วรรค (1) ของ"พระราชบัญญัติว่าด้วยการป้องกันความรุนแรงและการคุ้มครองในบ้าน ฯลฯ ของผู้ประสบภัย")

- ห้ามมิให้ผู้ที่มีงานทำเหยื่อถูกไล่ออกจากงานและไม่ให้ข้อเสียอื่นใดแก่เขา/เธอที่เกี่ยวข้องกับคดีความรุนแรงในครอบครัวภายใต้ “พระราชบัญญัติการป้องกันความรุนแรงในครอบครัวและคุ้มครองเหยื่อ” (มาตรา 4-5, ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ อาชญากรรมแห่งความรุนแรงในครอบครัว")

- ในกรณีที่ชาวต่างชาติซึ่งเป็นคู่สมรสของคนเกาหลีในกรณีที่มีการพิจารณาคดีในศาลการสอบสวนโดยหน่วยงานสอบสวนหรือขั้นตอนในการแก้ไขการละเมิดสิทธิของเขา/เธอภายใต้การกระทำอื่นๆ เนื่องจากในประเทศ ความรุนแรงที่กำหนดไว้ในมาตรา 1, อนุวรรค 2 ของ “พระราชบัญญัติการป้องกันความรุนแรงในครอบครัวและการคุ้มครองเหยื่อ” อยู่ในความคืบหน้า ซึ่งใช้สำหรับการขยายระยะเวลาพำนักรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมอาจอนุญาตให้ขยายเวลา ระยะเวลาของการพำนักจนกว่าขั้นตอนดังกล่าวในการแก้ไขการละเมิดสิทธิของเขา/เธอจะเสร็จสิ้นแล้ว (มาตรา 25-2, ของ"พระราชบัญญัติคนเข้าเมือง")

- ผู้ที่ตกเป็นเหยื่ออาจได้รับความช่วยเหลือเกี่ยวกับเรื่องต่อไปนี้จากศูนย์ให้คำปรึกษาสำหรับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงในครอบครัว (มาตรา 6, ของ "พระราชบัญญัติกรณีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ ของอาชญากรรมแห่งความรุนแรงในครอบครัว"):

- ผู้ที่ตกเป็นเหยื่ออาจได้รับความคุ้มครองและการสนับสนุนต่อไปนี้ผ่านที่พักพิงสำหรับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงในครอบครัว (มาตรา 7-2, วรรค (1) ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ อาชญากรรมแห่งความรุนแรงในครอบครัว":

- ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงในครอบครัวอาจได้รับความช่วยเหลือจากที่พักอาศัยต่อไปนี้สำหรับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงในครอบครัว (มาตรา 8, วรรค (1) ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ อาชญากรรมแห่งความรุนแรงในครอบครัว")

- หากผู้ร้องขอครอบครัวของเขา/เธอรู้จักหรือหัวหน้าศูนย์สายด่วนฉุกเฉินศูนย์ให้คำปรึกษาหรือสถานพักพิง ฯลฯ ผู้ประสบภัยอาจได้รับบริการทางการแพทย์และการคุ้มครองต่อไป (มาตรา 18, วรรค (1) ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ อาชญากรรมแห่งความรุนแรงในครอบครัว" และมาตรา 6, ของ "พระราชกฤษฎีกาบังคับใช้กฎหมายพระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ อาชญากรรมของความรุนแรงในครอบครัว"):

- ผู้โจมตีความรุนแรงในครอบครัวที่เกี่ยวข้องจะรับภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นระหว่างการรักษาพยาบาลและการคุ้มครอง (มาตรา 18, วรรค (2) ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ อาชญากรรมแห่งความรุนแรงในครอบครัว")

- ในกรณีที่ผู้เสียหายร้องขอเงินชดเชยค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลและการคุ้มครองแม้ว่าจะมีความจริงที่ว่าผู้โจมตีความรุนแรงในครอบครัวจะต้องรับภาระค่าใช้จ่าย รัฐหรือรัฐบาลท้องถิ่นจะต้องจ่ายค่าใช้จ่ายที่จำเป็นสำหรับการรักษาพยาบาล ในนามของผู้โจมตีความรุนแรงในครอบครัว (มาตรา 18, วรรค (3) ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ ฯลฯ อาชญากรรมแห่งความรุนแรงในครอบครัว")

- ในกรณีที่รัฐหรือรัฐบาลท้องถิ่นจ่ายค่าใช้จ่ายก็อาจใช้สิทธิ์ในการชดใช้ค่าเสียหายจากการโจมตีความรุนแรงในครอบครัวที่เกี่ยวข้อง อย่างไรก็ตามสิ่งนี้จะไม่ถูกนำมาใช้หากผู้เสียหายได้รับการดูแลทางการแพทย์และการคุ้มครองในระหว่างการเข้าพักอาศัยหรือในกรณีที่ความรุนแรงในครอบครัวตกอยู่ภายใต้อนุวรรคใดๆ ต่อไปนี้ (มาตรา 18, วรรค (4) ของ "พระราชบัญญัติคดีพิเศษเกี่ยวกับการลงโทษ อื่นๆ ของอาชญากรรมความรุนแรงในครอบครัว"):