เมื่อมีการว่าจ้างลูกจ้าง ผู้ดำเนินธุรกิจต้องจัดเตรียมสัญญาการจ้างงาน
สัญญาจ้างงานคืออะไร?
- คำว่า "สัญญาจ้างงาน" หมายถึง สัญญาที่ทำขึ้นเพื่อลูกจ้างเสนอการทำงานให้นายจ้าง และนายจ้างจะจ่ายค่าแรงที่ตรงกับการจ้างให้กับลูกจ้าง (「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」 มาตรา 2(1) วรรค 4)
รายละเอียดของสัญญาจ้างงาน
- นายจ้างต้องระบุเนื้อหาสำคัญดังต่อไปนี้อย่างชัดเจน (「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」 มาตรา 17, มาตรา 93」 และ「กฎระเบียบการบังคับใช้กฎหมายตามพระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」 มาตรา 8)
· ค่าจ้าง
· ชั่วโมงทำงานตามสัญญา
· วันหยุดราชการ
· ลาพักร้อนประจำปีที่ได้รับค่าจ้าง
· ข้อกำหนดและเงื่อนไขเกี่ยวข้องกับสถานที่การจ้างงานและงานที่มอบหมาย
· เนื้อหาสำคัญที่กำหนดไว้ในกฎการจ้างงานเป็นลายลักษณ์อักษร และการประกาศตาม「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」 (ใช้เฉพาะกับนายจ้างที่จ้างงานปกติตั้งแต่ 10 คนขึ้นไป)
· ข้อกำหนดและเงื่อนไขตามที่กำหนดไว้ในกฎหอพัก (ใช้เฉพาะกรณีที่มีลูกจ้างเข้าพักในหอพัก ที่ติดกับสถานที่ทำงาน)
※ คำว่า "ชั่วโมงทำงานตามสัญญา" หมายถึง ชั่วโมงการทำงานที่ลูกจ้างและนายจ้างตกลง ทำสัญญาร่วมกันภายในชั่วโมงการทำงาน (「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」 มาตรา 2(1) วรรค 8)
คำถาม: ฉันต้องจัดเตรียมสัญญาการจ้างงานสำหรับลูกจ้างที่ทำงานไม่เต็มเวลาด้วยหรือไม่
คำตอบ: ใช่ ลูกจ้างที่ทำงานไม่เต็มเวลานั้นอยู่ภายใต้การจ้างงาน ดังนั้น จึงต้องจัดเตรียมสัญญา จ้างงาน เพื่อคุ้มครองสภาพการทำงานของลูกจ้าง และทำให้มั่นใจว่าพวกเขาจะมีความปลอด ภัยและรับประกันค่าชดเชยเกี่ยวกับอุบัติเหตุ หรือความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นในระหว่างชั่วโมง ทำงานของพวกเขา ลูกจ้างและนายจ้างจะต้องลงนามในสัญญาจ้างงานเพื่อยืนยันการจ้างงาน อย่างเป็นทางการ
※ โปรดอย่าลืมใส่ค่าจ้างและวิธีการชำระเงิน เวลาทำงาน วันหยุด งานที่ได้รับมอบหมาย ในสัญญา การจ้างงานด้วย
การลงโทษการละเมิด
- นายจ้างใดก็ตามละเมิดการออกข้อกำหนดและเงื่อนไขการทำงานเป็นลายลักษณ์อักษร ต้องโทษปรับไม่เกิน 5 ล้านวอน (「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」มาตรา 114 วรรค 1)
โปรดทราบว่าสภาพการทำงานของวัยรุ่นนั้นอยู่ภายใต้การคุ้มครองพิเศษ
การคุ้มครองวัยรุ่นจากการทำงาน
- เนื่องจากประชาชนทุกคนมีสิทธิ์ในการทำงาน วัยรุ่นเป็นผู้เยาว์ก็ได้รับสิทธิ์ในการทำงานด้วย (「รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐเกาหลี」 มาตรา 32(1))
- การคุ้มครองพิเศษของการเป็นผู้เยาว์ในฐานะที่ยังเปราะบางทางด้านสังคม เศรษฐกิจ และร่างกาย (「รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐเกาหลี」 มาตรา 32(5))
สิทธิขั้นพื้นฐานของลูกจ้างต้องได้รับการคุ้มครองตาม「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」
ประกันค่าแรงขั้นต่ำ
- นายจ้างจะต้องจ่ายเงินค่าจ้างให้กับลูกจ้างซึ่งได้รับการคุ้มครองจากค่าแรงขั้นต่ำ เป็นจำนวนเงิน เท่ากับค่าแรงขั้นต่ำหรือมากกว่า (「พระราชบัญญัติค่าแรงขั้นต่ำ」 มาตรา 6(1))
- ห้ามมิให้นายจ้างลดค่าแรงก่อนหน้าบนมูลเหตุของค่าแรงขั้นต่ำ (「พระราชบัญญัติค่าแรงขั้นต่ำ」 มาตรา 6(2))
※ บุคคลใดก็ตามที่จ่ายค่าจ้างน้อยกว่าค่าแรงขั้นต่ำ หรือลดค่าแรงก่อนหน้าลงจนถึงเกณฑ์ค่าแรง ขั้นต่ำ ต้องโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือโทษปรับไม่เกิน 20 ล้านวอน ในกรณีดังกล่าว อาจมีกำหนด โทษทั้งจำทั้งปรับ (「พระราชบัญญัติค่าแรงขั้นต่ำ」 มาตรา 28(1))
- ในกรณีที่สัญญาแรงงานระหว่างนายจ้าง กำหนดให้ได้รับค่าจ้างต่ำกว่าค่าแรงขั้นต่ำ ลูกจ้างซึ่งได้รับ การคุ้มครองจากค่าแรงขั้นต่ำ การกำหนดค่าจ้างดังกล่าว จะไม่มีผลบังคับใช้และให้ถือเป็นโมฆะ และจะต้องพิจารณาส่วนที่เป็นโมฆะ เพื่อกำหนดค่าจ้างให้เป็นตามค่าแรงขั้นต่ำ (「พระราชบัญญัติ ค่าแรงขั้นต่ำ」 มาตรา 6(3))
การประกันชั่วโมงพัก
- นายจ้างต้องอนุญาตให้ลูกจ้างได้พักไม่น้อยกว่า 30 นาที ในกรณีที่ทำงานมาแล้ว 4 ชั่วโมง หรือพักไม่น้อยกว่า 1 ชั่วโมง ในกรณีที่ทำงานมาแล้ว 8 ชั่วโมง ในระหว่างชั่วโมงทำการ (「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」 มาตรา 54(1))
- ลูกจ้างสามารถใช้ช่วงพักงานได้อย่างอิสระ (「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」 มาตรา 54(2))
- หากนายจ้างไม่อนุญาตลูกจ้างได้พัก นายจ้างจะต้องโทษจำคุกไม่เกิน 2 ปี หรือโทษปรับไม่เกิน 20 ล้านวอน (「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」 มาตรา 110 วรรค 1」)
การรับประกันวันหยุดหลังการทำงาน
- นายจ้างต้องอนุญาตให้ลูกจ้างซึ่งได้เข้าทำงานตามสัญญาตลอด 1 สัปดาห์ และมีสัญญาชั่วโมงการ ทำงานต่อสัปดาห์โดยเฉลี่ย 4 สัปดาห์ (ในกรณีที่มีช่วงการทำงานน้อยกว่า 4 สัปดาห์ของช่วงเวลา การทำงานที่เท่ากัน) เวลารวมมากกว่า 15 ชั่วโมง ได้มีวันหยุดที่ได้รับค่าจ้างอย่างน้อย 1 วันต่อสัปดาห์ (「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」 มาตรา 18(3) และมาตรา 55(1)」 และ 「พระราชกำหนดการบังคับใช้กฎหมายตามพระราชบัญญัติ มาตรฐานแรงงาน」มาตรา 30)
· อย่างไรก็ตาม ลูกจ้างที่มีชั่วโมงการทำงานตามสัญญาต่อสัปดาห์โดยเฉลี่ยตลอด 4 สัปดาห์ (ในกรณีที่มีช่วงการทำงานน้อยกว่า 4 สัปดาห์ ช่วงการทำงานจะเท่ากัน) น้อยกว่า 15 ชั่วโมง จะไม่มีสิทธิได้วันหยุดที่ได้รับค่าจ้าง (「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」 มาตรา 18(3))
- นายจ้างที่ไม่อนุญาตให้มีวันหยุดแต่ยังได้รับค่าจ้างแก่ลูกจ้างของเขา/เธอ ที่ได้เข้าทำงาน ครบสัญญาการทำงานตลอด 1 สัปดาห์ และมีชั่วโมงทำงานตามสัญญาต่อสัปดาห์โดยเฉลี่ยตลอด 4 สัปดาห์เป็นเวลามากกว่า 15 ชั่วโมงเป็นอย่างน้อย ต้องโทษจำคุก ไม่เกิน 2 ปี หรือโทษปรับไม่เกิน 20 ล้านวอน (「พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงาน」 มาตรา 110 วรรค 1)