การเลือกทำเลที่ตั้งและเขตการค้าที่เหมาะสม 
อาคารที่ได้รับอนุญาตให้ประกอบธุรกิจร้านทำเล็บ เขตพื้นที่ใช้งานเฉพาะที่ได้รับอนุญาตให้ประกอบธุรกิจร้านทำเล็บ|
พื้นที่ใช้งานเฉพาะ |
ข้อจำกัด |
|
▪ พื้นที่อยู่อาศัยพิเศษ ประเภท 1 ▪ พื้นที่อยู่อาศัยพิเศษ ประเภท 2 |
มีพื้นที่ประกอบธุรกิจร้านทำเล็บโดยรวมไม่เกิน 1,000 ตรม (「พระราชกำหนด บังคับใช้กฎหมายผังเมืองและการใช้ประโยชน์ ที่ดินแห่งชาติ」) ภาคผนวก 2 วรรค 1(ข) และภาคผนวก 3 วรรค 1(ค)) |
|
▪ เขตอนุรักษ์พื้นที่สีเขียว |
ว่าด้วยเทศบัญญัติการวางผังเมืองและการทหารของพื้นที่ จะต้องอนุญาตให้มี การก่อสร้างอาคารเป็นประเภท 1 ในพื้นที่อยู่อาศัยใกล้เคียง ในกรณีเช่นนี้ พื้นที่ใช้สอยโดยรวมเพื่อสอดคล้องกับธุรกิจร้านทำเล็บต้องไม่เกิน 500 ตรม (「พระราชกำหนดบังคับใช้กฎหมายผังเมือ และการใช้ประโยชน์ที่ดินแห่งชาติ」 ภาคผนวก 15 วรรค 2(ข)) |
|
▪ พื้นที่จัดการอนุรักษ์ ▪ พื้นที่จัดการการผลิต ▪ พื้นที่เกษตรกรรมและป่าไม้ |
ว่าด้วยเทศบัญญัติการวางผังเมืองและการทหารของพื้นที่ จะต้องอนุญาตให้มี การก่อสร้างอาคารเป็นประเภท 1 ในพื้นที่อยู่อาศัยใกล้เคียง (「พระราชกำหนด บังคับใช้กฎหมายผังเมืองและการใช้ประโยชน์ที่ดินแห่งชาติ」 ภาคผนวก 18 วรรค 2(ก) ภาคผนวก 19 วรรค 2(ข) และภาคผนวก 21 วรรค 2(ก)) |
|
▪ พื้นที่อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติ |
ห้ามมิให้ประกอบธุรกิจ(「พระราชกำหนดบังคับใช้กฎหมายผังเมืองและ การใช้ประโยชน์ที่ดินแห่งชาติ」 ภาคผนวก 22) |
ประเภทเขตการค้าที่เหมาะสมสำหรับธุรกิจร้านทำเล็บ|
รูปแบบเขตการค้าที่เหมาะสม |
ข้อดีข้อเสีย |
ลักษณะเด่น |
|
ทำเลหลัก (เขตใจกลางเมือง หรือพื้นที่ใกล้สถานีรถไฟใต้ดิน) |
ข้อดี |
▪ ง่ายต่อการประกันรายได้จากฐานลูกค้าสตรีที่เชื่อมโยงกับธุรกิจแฟชั่น เช่น ร้านเสื้อผ้าร้านค้าทั่วไป ▪ ด้วยแรงดึงดูดทางแฟชั่นสูง ช่วยเพิ่มรายได้จากการให้บริการ และผลิตภัณฑ์ที่มีราคาแพง ▪ มีอุปสงค์ที่พอเพียงต่อความต้องการทางคุณภาพที่สูง |
|
ข้อเสีย |
▪ มีอัตราค่าเช่าที่สูงโดยรวม เนื่องจากการพัฒนาให้เป็นเขตการค้า ใจกลางเมือง และพื้นที่ใกล้ถานีรถไฟใต้ดิน ▪ เนื่องจากเป็นพื้นที่มีการแข่งขัน ดังนั้น ผลกำไรอาจต่ำกว่าเมื่อ เทียบกับขนาดการลงทุน ▪ ต้องเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันกับแฟรนไชส์ของร้านดีไซเนอร์ชื่อดัง |
|
|
ทำเลรอง (ใกล้พื้นที่ที่อยู่อาศัย ในพื้นที่อยู่อาศัย) |
ข้อดี |
▪ ประกันรายได้ที่แน่นอนได้จากฐานลูกค้า โดยใช้พนักงานหลัก 1-2 คน ในสถานประกอบการขนาดเล็ก ▪ ระดับการแข่งขันน้อยกว่าเมื่อเทียบกับทำเลเขตใจกลางเมืองหรือใกล้ สถานีรถไฟใต้ดิน ▪ ต้องเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันกับแฟรนไชส์ของร้านดีไซเนอร์ชื่อดัง |
|
ข้อเสีย |
▪ มีความต้องการที่จำกัด ตลาดของร้านขนาดเล็กและขนาดกลาง แตกต่างกัน ทำให้การเพิ่มรายได้มีจำกัดอย่างเห็นได้ชัด ▪ เนื่องจากร้านมีขนาดเล็ก จึงมีข้อจำกัด เช่น ไม่สามารถรองรับลูกค้า ที่มากขึ้นได้ เป็นต้น |