การลดเบี้ยประกันสุขภาพแห่งชาติและอัตรการลดลง
การลดเบี้ยประกันในเขตถิ่นทุรกันดาร·เกาะ
- เป็นสถานที่ที่อยู่ในเขตห่างไกลจากการขนส่งสาธารณะต้องใช้เวลาในการเดินทางเป็นเวลานานกว่าจะไปถึงสถานพยาบาล「แจ้งการลดเบี้ยประกัน」 ผู้เอาประกันที่ทำงานในสถานที่อยู่ในเขตถิ่นทุรกันดาร เกาะ ตาราง 1สามารถได้รับการลด 50 ใน 100ส่วนของค่าบำรุงรักษารายเดือน [「พระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติ」 มาตรา 75(1) ข้อย่อย 1 「พระราชกำหนดการบังคับใช้ กฏหมายว่าด้วยการประกันสุขภาพแห่งชาติ」มาตรา 45 ข้อย่อย1, 「กฎการบังคับใช้กฏหมายประกันสุขภาพแห่งชาติ」มาตรา 46(1) และ「
แจ้งการลดเบี้ยประกัน」 มาตรา 3(2)].
การลดเบี้ยประกันผู้ที่หยุดงานชั่วคราว
- เบี้ยประกันภัยรายเดือนในช่วงเวลาที่ขาดงานเกิน1เดือนสำหรับผู้เอาประกันภัยค่าตอบเทนรายเดือนคำนวณจากค่าตอบแทนรายเดือนที่ชำระล่วง หน้าสำหรับเดือนก่อนหน้า(ผู้ที่ไม่มีค่าตอบแทนรายเดือนสำหรับเดือนก่อนวันลาพักงาน) ลดความแตกต่างของเบี้ยประกันภัยจาก50ใน100ส่วนที่คำนวณจากเบี้ยประกันรายเดือนที่คำนวณตามมาตรฐานและเบี้ยประกันภัยที่ได้รับจากสถานที่ทำงานในช่วงลาออก (「พระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติ」 มาตรา 75(1) ข้อย่อย 5, 「กฎการบังคับใช้กฏหมายประกันสุขภาพแห่งชาติ」 มาตรา 46(5) และ「แจ้งการลดเบี้ยประกัน」 เนื้อความหลัก มาตรา 8).
- อย่างไรก็ตาม การลาเลี้ยงดูเด็กจะถูกจ่ายจากยอดเงินเดือน ก่อนหน้าที่จะหยุด ในสถานที่ทำงานนั้นโดยไม่คำนึงถึงจำนวน เบี้ยประกันรายเดือนที่จ่ายตามค่าตอบแทนรายเดือนของเดือน ที่แล้วตามมาตรา69(6)แห่ง”พระราชบัญญัติประกันสุขภาพ”ชำระเบี้ยประกันรายเดือนสำหรับผู้ที่สมัครสมาชิกที่ทำงานค่าจ้างรายเดือนคำนวณโดยใช้เบี้ยประกันต่ำกว่าลดความแตกต่างระ หว่าง เบี้ยประกัน(「แจ้งการลดเบี้ยประกัน」 มาตรา 8 ข้อเงื่อนไข)
การลดพื้นที่จำกัดในการใช้สถาบันทางการแพทย์(ทหาร)
- สำหรับผู้เอาประกันที่เป็นทหารทำงานอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ฐานทัพทหารตั้งอยู่จะลดให้กับผู้เอาประกันผู้นั้น 20% (「พระราชบัญญัติ ประกันสุขภาพแห่งชาติ」มาตรา 75(1)ข้อย่อย 1,「พระราชกำหนดการบังคับใช้กฏหมายว่าด้วยการประกันสุขภาพแห่งชาติ」 มาตรา 45 ข้อย่อย3, 「กฎการบังคับใช้กฏหมายประกันสุขภาพแห่งชาติ」 มาตรา 46 ข้อย่อย3 และ「แจ้งการลดเบี้ยประกัน」 มาตรา 5).
ลดเบี้ยประกันในสถานที่เกิดไฟไหม้ เป็นต้น
- สำหรับผู้เอาประกันที่จ่ายเบี้ยประกันรายเดือน หากปฎิบัติตามข้อกำหนดต่อไปนี้ เราสามารถลดการจ่ายเบี้ยประกันรายเดือนส่วนหนึ่งได้ (「แจ้งการลดเบี้ยประกัน」 มาตรา 10(1)).
· เบี้ยประกันภัยรายเดือนของผู้เอาประกันรวมอยู่ในการคำนวณรายได้จากธุรกิจที่เป็นอุปสรรคใหญ่ในการดำเนินกิจการเช่น เกิดจากไฟไหม้, ล้มละลาย, น้ำท่วมในสถานที่ทำงาน เป็นต้น
· รายได้ต่อเดือนของผู้เอาประกันเป็นรายได้ที่รวมอยู่ในการคำนวณเบี้ยประกันภัยต้องสูงกว่า 30 %ของรายได้ที่รวมอยู่ในการคำนวณเบี้ยประกันรายเดือน
การลดเบี้ยประกันภัยในการโอนบัญชีอัตโนมัติ
- สำหรับผู้ที่มีหน้าที่ต้องจ่ายเบี้ยประกันหรือผู้ที่ต้องชำระเบี้ยประกันด้วยการโอนบัญชีอัตโนมัติคุณสามารถให้เงินเทียบเท่ากับจำนวนเงินที่ลด หรือลดเบี้ยประกันภัยในช่วงค่าใช้จ่ายในการจัดส่งเช่นค่าไปรษณีย์ซึ่งจะลดลงตามไปด้วย (「พระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติ」 มาตรา75(2) และ「พระราชกำหนดการบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยการประกันสุขภาพแห่งชาติ」มาตรา45-2).
การยกเว้นประกันสุขภาพแห่งชาติ
เหตุผลในการได้รับยกเว้นเบี้ยประกันภัย
- ผู้เอาประกันหากเข้าข้อใดข้อหนึ่งดังต่อไปนี้ คุณสามารถได้รับการยกเว้นจากการจ่ายเบี้ยประกันภัยได้(「พระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติ」 มาตรา 74 (1) 「และพระราชกฤษฎีกาการบังคับใช้พระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติ」 มาตรา 44-2):
· บุคคลที่อาศัยอยู่ต่างประเทศเป็นระยะเวลา 3 เดือน หรือนานกว่านั้นโดยไม่มีผู้เป็นภาระ (คู่สมรส ทายาทโดยธรรม เป็นต้น) อยู่อาศัยในประเทศเกาหลี
· ตาม「กฏหมายการรับราชการทหาร」บุคคลที่ได้รับการดัดแปลงหน้าที่ประจำการ(รวมถึงจ่าที่ได้รับการว่าจ้าง โดยไม่มีการสนับสนุน), และผู้สมัครรับราชการทหาร
· อยู่ในคุกหรือสถานที่อื่นที่คล้ายคลึงกัน
ระยะเวลาของการยกเว้นเบี้ยประกันภัย
- ข้อยกเว้นการต้องชำระเบี้ยประกันภัยนั้นเริ่มต้นจากเดือนถัดจากเดือนที่มีวันที่สาเหตุที่จะงดเว้นการชำระนั้นมีผลและมีอยู่จนเดือนที่มีวันที่สาเหตุที่จะงดเว้นการชำระนั้นยุติ แต่ในกรณีดังต่อไปนี้นั้นการงดเว้นการชำระเบี้ยประกันภัยในเดือนนั้นจะยังไม่เริ่มมีผลในเดือนที่มีวันที่สาเหตุในการงดเว้นนั้นมีผล(「พระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติ」มาตรา74 วรรค 3)
1. กรณีที่สาเหตุที่จะยุติการให้สวัสดิการประกันนั้นจะไม่มีผลในวันแรกของเดือน
2. กรณีที่บุคคลที่สมัครประกันภัยซึ่งอาศัยอยู่ต่างประเทษ หรือผู้เป็นภาระของเขาเดินทางเข้าประเทศเกาหลี ได้รับสวัสดิการจากการประกันภัยในเดือนของวันที่เข้าประเทศ และเดินทางออกนอกประเทศภายในเดือนนั้น
※เกณฑ์นี้กำหนดให้ใช้ครั้งแรกเมื่อผู้เอาประกันที่นายจ้างทำการสมัครให้หรือผู้เป็นภาระของเขาเข้าสู่ประเทศเกาหลีในเดือนกรกฎาคม ปี 2020 (ภาคผนวกของพระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติ มาตรา 2)