THAI

ประกันสุขภาพแห่งชาติ(สมาชิกในที่ทำงาน)
สิทธิ์ผู้เอาประกันภัยการประกันสุขภาพแห่งชาติ
ขอบเขตของผู้เอาประกันภัย
- คนงานในที่ทำงานทั้งหมดและผู้ใช้และข้าราชการและพนักงานโรงเรียนเป็นผู้เอาประกันทั้งหมด (「พระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติ」เนื้อความหลัก มาตรา 6(2)).
- แต่ว่า, คนที่ตกอยู่ภายใต้ขอ้ใดข้อหนึ่งต่อไปนี้ ไม่สามารถเป็นผู้เอาประกันได้ (「พระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติ」 มาตรา 6(2) ข้อเงื่อนไข และ「พระราชกำหนดการบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยการประกันสุขภาพแห่งชาติ」 มาตรา9).
· แรงงานรายวันที่มีระยะเวลาการจ้างงานน้อยกว่า 1เดือน
· 「การรับราชการทหาร」หน้าที่ประจำการ(รวมถึงจ่าทหารที่ไม่ได้รับการสนับสนุน), คนที่เปลี่ยนแปลงการทำงานและผู้สมัครนายทหารฝ่ายเสนาธิการ
· ในฐานะข้าราชการพลเรือนที่ได้รับการเลือกตั้งรับค่าตอบแทนรายเดือนหรือผู้ที่ไม่ได้รับเงินเดือนที่จ่ายเป็นค่าตอบแทน
· แรงงานชั่วคราว หรือ คนทำงานระยะสั้นที่มีเวลาทำงานที่กำหนดไม่เกิน 60ชม.ต่อเดือน
· พนักงานชั่วคราว หรือข้าราชการพลเรือนและพนักงานที่มีเวลาทำงานที่กำหนดไม่ถึง 60ชั่วโมงต่อเดือน
· คนงานและผู้ใช้ในที่ทำงานซึ่งสถานที่นั้นไม่คงที่
· ไม่มีคนงานหรือคนงานชั่วคราวหรือนายจ้างของสถานที่ทำงานที่มีลูกจ้างเพียงระยะสั้นที่มีชั่วโมงทำงานที่กำหนดไว้เป็นเวลาไม่ถึง 60ชั่วโมง
※ ไม่ว่าจะเป็นพนักงานประจำวันที่ทำงานมานานกว่าหนึ่งเดือน ศาลฏีกาตัดสิน เมื่อ 24, 10. 2013 คดีเลขที่ 2013ทู 12461)
กฎหมายประกันสุขภาพแห่งชาติฉบับเก่า(31. 12. 2011 กฏหมายฉบับ11141ก่อนการแก้ไขทั้งหมด, จากนี้ไปจะเรียกว่า ‘กฎหมาย’) วัตถุประสงค์ของการออกกฎหมาย, ขอบเขตของผู้ใช้บริการตามที่กฏหมายกำหนด และ ถ้ามองครอบคลุมถึงความ หมายของสถานที่ธุรกิจ, เมื่อบริษัทรับเหมาก่อสร้างได้รับงานก่อสร้างเป็นจำนวนมากและสร้างอาคารแล้วจะจ้างงานประจำวันไปทำงานในสถานที่ก่อสร้างแต่ละแห่งให้กับบริษัทรับเหมาก่อสร้าง ถ้าคนงานรายวันที่ว่าจ้างอยู่ในสถานที่ก่อสร้าง แม้ว่าคุณจะทำงานไม่ถึง 1เดือนก็ตาม ถ้าระยะเวลาการจ้างงานยาวนานมากกว่า 1เดือนโดยการดำเนินการต่อในการทำงานของสถานที่ก่อสร้างที่จัดทำโดยบริษํทรับเหมาก่อสร้าง, เว้นเสียแต่ว่ามีสถานการณ์พิเศษ คนงานประจำวันเป็นลูกจ้างบริษัทรับเหมาก่อสร้างที่มีความสัมพันธ์ในการจ้างงานกับนายจ้างและได้รับการว่าจ้างมาเป็นระยะเวลานานกว่า 1เดือนตามกฎหมายแล้วเห็นสมควรที่จะพิจารณาว่าเป็นสมาชิกพนักงานได้