สิทธิในการซื้ออุปกรณ์เสริม
สิทธิของผู้เช่าในการซื้ออุปกรณ์เสริม
- หากผู้เช่าติดตั้งสิ่งของใช้ในบ้านเช่าโดยได้รับความยินยอมจากผู้ให้เช่าเพื่อประโยชน์ในการใช้ประโยชน์ของผู้เช่า ผู้เช่าอาจเรียกร้องให้ผู้ให้เช่าซื้ออุปกรณ์ดังกล่าวเมื่อสัญญาเช่าสิ้นสุดลง (มาตรา 646 แห่ง พ.ร.บ.แพ่ง )
※ อุปกรณ์เสริมหมายถึงวัตถุที่ติดกับอาคารซึ่งเป็นของผู้เช่าและไม่เป็นส่วนประกอบของอาคาร แต่นำมาซึ่งประโยชน์
สิทธิของผู้เช่าช่วงในการชดเชยการซื้ออุปกรณ์เสริม
- หากผู้เช่าให้เช่าช่วงบ้านเช่าตามกฎหมาย,และผู้เช่าช่วงได้ติดตั้งสิ่งของใช้ในบ้านเช่าโดยได้รับความยินยอมจากผู้ให้เช่าเพื่อประโยชน์ในการใช้ประโยชน์ของผู้เช่าช่วง ผู้เช่าช่วงอาจเรียกร้องให้ผู้ให้เช่าซื้ออุปกรณ์ดังกล่าวเมื่อสัญญาเช่าสิ้นสุดลงนอกจากนี้ผู้เช่าช่วงอาจเรียกร้องให้ผู้ให้เช่าซื้ออุปกรณ์ที่ซื้อมาจากผู้ให้เช่าหรือซื้อจากผู้เช่าโดยได้รับความยินยอมจากผู้ให้เช่า (มาตรา 647 แห่ง พ.ร.บ.)
การใช้สิทธิในการขอค่าชดเชยซื้ออุปกรณ์เสริม
กำหนดเวลาในการใช้สิทธิ
- ไม่มีข้อจำกัดด้านเวลาในการใช้สิทธิในการเรียกค่าชดเชยการซื้ออุปกรณ์เสริมการซื้ออุปกรณ์เสริมอาจถูกเรียกร้องเว้นแต่จะได้รับการละทิ้งสิทธิ์ในการเรียกร้องการซื้อนั้น แม้หลังจากที่เช่าบ้านพร้อมกับการบอกเลิกสัญญาเช่า
บุคคลที่สาม
- ผู้เช่าอาจเรียกร้องให้ผู้ให้เช่าซึ่งตกลงยินยอมให้ติดตั้งอุปกรณ์เสริมหรือถ้าสิทธิในสัญญาเช่าได้รับอำนาจคัดค้าน บุคคลใดก็ตามที่สือทอดสิทธิในฐานะผู้ให้เช่าจากผู้ให้เช่ารายนั้นจะเป็นผู้ซื้ออุปกรณ์ดังกล่าว
ข้อจำกัดสิทธิเรียกค่าชดเชยในการซื้ออุปกรณ์เสริม
- ในกรณีที่ผู้เช่าไม่ปฏิบัติตามข้อผูกพัน เช่น ค้างชำระค่าเช่า, ฯลฯ ผู้เช่าจะไม่สามารถรับสิทธิในการเรียก ค่าชดเชยการซื้ออุปกรณ์เสริมของผู้เช่าได้ (คำตัดสินของศาลฎีกาลงวันที่ 23 มกราคม 2533 คดีหมายเลข 88Daka 7245 และ 88Daka 7252)
ผลกระทบของสิทธิเรียกค่าชดเชยในการซื้ออุปกรณ์เสริม
ในกรณีที่ผู้เช่าเรียกร้องค่าชดเชยการซื้ออุปกรณ์เสริมเป็นลายลักษณ์อักษรหรือโดยวาจาสัญญาซื้อขายสินค้าจะเกิดขึ้น
ข้อตกลงใดที่คู่สัญญาฝ่ายใดขัดต่อบทบัญญัติเกี่ยวกับสิทธิในการเรียกร้องค่าอุปกรณ์เสริมที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อผู้เช่าจะถือเป็นโมฆะ (มาตรา 652 แห่งประมวลกฎหมายแพ่ง)