THAI

ผู้ย้ายถิ่นฐานโดยการสมรส
การประกันการจ้างงาน
การได้มาซึ่งการจัดหาการประกันการจ้างงาน
- การร้องขอของคนต่างด้าว ศิลปิน และผู้ใช้แรงงาน
· การประกันการจ้างงานจะนำมาใช้กับบุคคลสัญชาติอื่นที่เป็นผู้ถูกจ้างงานตามกฎหมายการจ้างงานสำหรับบุคคลสัญชาติอื่น และกฎหมายอื่น ๆ และสำหรับผู้ถูกจ้างงานสัญชาติอื่น กฎหมายประกันการจ้างงานจะนำมาใช้ดังต่อไปนี้ (มาตรา 10 (2) ของกฎหมายประกันการจ้างงาน และมาตรา 3 (3) ของกฎบัญญัติการบังคับใช้ของกฎหมายประกันการจ้างงาน)
1. ชาวต่างชาติที่ทำสัญญาจ้างแรงงานตาม「พระราชบัญญัติประกันการจ้างงาน」มาตรา 10-2 วรรค 2 และเป็นบุคคลที่อยู่ภายใต้ข้อกำหนดใดข้อหนึ่งดังต่อไปนี้: บังคับใช้กับ 「พระราชบัญญัติประกันการจ้างงาน」ทั้งหมด
√ บุคคลที่ถือสถานภาพของการพำนักชั่วคราวสำหรับการโอนย้ายภายในบริษัท (D-7) การลงทุนของบริษัท (D-8) หรือการค้า/การจัดการ (D-9) ตามที่ระบุไว้ใน「กฎหมายว่าด้วยการจัดการคนเข้าเมือง」มาตรา 12 (ยกเว้นกรณีที่กฎหมายของประเทศของผู้ถือสัญชาตินั้น ซึ่งเกี่ยวข้องกับ เบี้ยประกันและสวัสดิการของการประกันตนเทียบเท่ากับการประกันการจ้างงานภายใต้กฎหมาย จะไม่สามารถนำมาใช้ได้กับผู้มีสัญชาติเกาหลีใต้)
√ บุคคลที่ถือสถานภาพของการพำนักอาศัยถาวร (F-5) ตาม「กฎหมายว่าด้วยการจัดการคนเข้าเมือง」มาตรา 12 วรรค 2
√ บุคคลที่ถือสถานภาพของการพำนักอาศัยแบบ ใดแบบหนึ่งตาม「กฎหมายว่าด้วยการจัดการคนเข้าเมือง」มาตรา 12 วรรค 2
2. ชาวต่างชาติที่ทำสัญญาจ้างแรงงานตาม「พระราชบัญญัติประกันการจ้างงาน」มาตรา 10-2 วรรค 2 และเป็นบุคคลที่ตรงกับข้อกำหนดใดข้อหนึ่งดังต่อไปนี้ :ผู้ที่ขึ้นทะเบียนประกันการจ้างงานตาม「ระเบียบบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยประกัน การจ้างงาน」มาตรา 2จะถูกบังคับใช้ 「พระราชบัญญัติประกันการจ้างงาน」ในทุกกรณี
√ บุคคลที่ถือสถานภาพของคนเกาหลีใน ต่างแดน (F-4) ตาม「กฎหมายว่าด้วยการจัดการคนเข้าเมือง」มาตรา 12 วรรค 2
√ บุคคลที่ถือสถานภาพของการพำนักอาศัยที่ สามารถทำงานได้ตาม「กฎหมายว่าด้วยการ จัดการคนเข้าเมือง」มาตรา 23 วรรค 1 (ยกเว้นผู้ที่ถูก「กฎหมายว่าด้วยการจ้างงาน ต่างชาติและอื่นๆ」บังคับใช้)
3.ชาวต่างชาติตาม「พระราชบัญญัติประกันการจ้างงาน」มาตรา 10-2 วรรค 2ที่ทำสัญญาเกี่ยวกับการบริการทางวัฒนธรรมและศิลปะ (ซึ่งต่อไปจะเรียกว่า “สัญญาเกี่ยวกับการบริการทางวัฒนธรรมและศิลปะ”) ตาม「พระราชบัญญัติประกันการจ้างงาน」มาตรา 77-2 วรรค 1 (ซึ่งต่อไปจะเรียกว่า“ศิลปินต่างชาติ”) หรือชาวต่างชาติ (ซึ่งต่อไปจะเรียกว่า “ผู้ใช้แรงงาน”) ที่ทำสัญญาใช้แรงงานตาม「พระราชบัญญัติประกันการจ้างงาน」มาตรา 77- 1 (ซึ่งต่อไปจะเรียกว่า “สัญญาใช้แรงงาน”) และเป็นบุคคลตามข้อหนึ่งข้อใดดังต่อไปนี้: ให้นำ 「พระราชบัญญัติประกันการจ้างงาน」หมวด 1, หมวด 2, หมวด 4, หมวด5-2, หมวด 5-3, หมวด 6, หมวด 8 หรือหมวด 9 มาใช้บังคับกับศิลปินหรือผู้ให้แรงงาน
√ชาวต่างชาติซึ่งเป็นบุคคลที่มีสถานะเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ถาวร (F-5)ตาม「พระราชกฤษฎีกาการบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยพระราชบัญญัติควบคุมคนเข้าเมือง」มาตรา 12-2
√ บุคคลตามข้อใดข้อหนึ่งของ 「พระราชกฤษฎีกาการบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยพระราชบัญญัติควบคุมคนเข้าเมือง」มาตรา 23 วรรค2
4.ศิลปินต่างชาติหรือผู้ใช้แรงงานชาวต่างชาติตาม「พระราชบัญญัติประกันการจ้างงาน」มาตรา 10-2 วรรค 2 และเป็นบุคคลตามข้อหนึ่งข้อใดดังต่อไปนี้: กรณีที่สมัครประกันภัยตาม「ระเบียบบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยประกันการจ้างงาน」ให้เอา 「พระราชบัญญัติประกันการจ้างงาน」หมวด 1, หมวด 2, หมวด 4, หมวด5-2, หมวด 5-3, หมวด 6, หมวด 8 หรือหมวด 9 มาใช้บังคับกับศิลปินหรือผู้ให้แรงงาน
√ ชาวต่างชาติซึ่งเป็นบุคคลที่มีสถานะเป็นชาวเกาหลีโพ้นทะเล(F-4) ตาม 「พระราชกฤษฎีกาการบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยพระราชบัญญัติควบคุมคนเข้าเมือง」มาตรา 12
√ บุคคลที่มีสถานะการพำนักเพื่อการจ้างงานตาม「พระราชกฤษฎีกาการบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยพระราชบัญญัติควบคุมคนเข้าเมือง」มาตรา 23 วรรค 1
ประเภทของผลประโยชน์
- พระราชบัญญัติการประกันการจ้างงานกำหนดว่า ควรจัดให้มีโครงการประกันการจ้างงาน เพื่อความมั่นคงในการจ้างงานและพัฒนาทักษะวิชาชีพ และสิทธิประโยชน์เมื่อว่างงาน และสิทธิประโยชน์ด้านการเลี้ยงดู/คลอดบุตร
※กรุณาเยี่ยมชมเว็บไซต์บริการประกันภัยการจ้างงานทางอินเทอร์เน็ต (http://www.ei.go.kr/http://www.ei.go.kr) เพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการจัดหาการประกันภัยการจ้างงาน